Harald Eggers

Harald Eggers
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1942
Berlin

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD

Harald Eggers (ur. 7 lipca 1942 w Berlinie[1]) – niemiecki lekkoatleta, sprinter. W czasie swojej kariery reprezentował Niemiecką Republikę Demokratyczną.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Został zdyskwalifikowany w półfinale biegu na 100 metrów i odpadł w eliminacjach biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie, a sztafeta NRD 4 × 100 metrów w składzie: Eggers, Rainer Berger, Heinz Erbstößer i Hermann Burde zajęła w finale 4. miejsce[2]. Eggers zajął 3. miejsce w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów w finale pucharu Europy w 1967 w Kijowie[3][4].

Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, a sztafeta NRD 4 × 100 metrów w składzie: Erbstößer, Hartmut Schelter, Peter Haase i Eggers zajęła w finale 5. miejsce. Dwukrotnie poprawiała wówczas rekord Europy na tym dystansie (czasami 38,9 s i 38,7 s), lecz w finale utraciła go na rzecz sztafety z Francji[1][5]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów w finale pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie[6].

Eggers był mistrzem NRD w biegu na 100 metrów w 1966 i 1967, wicemistrzem w tej konkurencji w 1965 oraz brązowym medalistą w 1968[7], a także mistrzem w biegu na 200 metrów w 1967, wicemistrzem w 1966 i 1968 oraz brązowym medalistą w 1965[8]. Był również mistrzem NRD w sztafecie 4 × 100 metrów w latach 1965–1967 i 1971 oraz wicemistrzem w latach 1968–1970[9], a także mistrzem w 1966 i wicemistrzem w 1967 w sztafecie 4 × 200 metrów[10]. W hali był mistrzem w biegu na 50 metrów w 1966 i wicemistrzem w biegu na 55 metrów w 1969[11] oraz mistrzem w biegu sztafetowym w 1966 i 1967[12].

15 maja 1966 w Lipsku wyrównał rekord NRD w biegu na 100 metrów czasem 10,2 s. Czterokrotnie poprawiał rekord NRD w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 38,66 s (19 października 1968 w Meksyku)[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Harald Eggers [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  2. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 522–523, 527 [dostęp 2022-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. ↑ European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  4. ↑ 1967 II European Cup Bruno Zauli [online], sport-olympic.gr [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  5. ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 36 [dostęp 2022-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-16] (hiszp. • ang.).
  6. ↑ 1970 III European Cup Bruno Zauli [online], sport-olympic.gr [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  7. ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (100m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  8. ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (200m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  9. ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x100m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  10. ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x200m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  11. ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (50-55-60m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  12. ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (4x1 bzw. 4x2 Runden) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2022-01-31] (niem.).
  13. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14 i 188. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).