| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1912 |
|---|---|
| Data śmierci |
15 września 2000 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, menedżer |
| Stanowisko |
członek Izby Gmin (1950–1975), członek Izby Lordów (1975–2000), poseł do Parlamentu Europejskiego (1973–1975, 1979–1994) |
| Partia |
Harmar Harmar-Nicholls, baron Harmar-Nicholls (ur. 1 listopada 1912 w Walsall, zm. 15 września 2000) – brytyjski polityk i menedżer, wieloletni członek Izby Gmin i Izby Lordów, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.
Syn górnika i właściciela zajazdu Charlesa Nichollsa oraz Sarah z domu Wesley. Ukończył studia, w 1941 uzyskał uprawnienia barristera w ramach Middle Temple. Nie podjął praktyki w zawodzie, pracował jako geodeta i właściciel firmy z tej branży. Podczas II wojny światowej walczył w korpusie inżynieryjnym w Indiach i Birmie, doszedł do stopnia lejtnanta British Army. Po powrocie do kraju w 1945 został dyrektorem w przedsiębiorstwie produkującym farby i szefem stowarzyszenia tej branży, w 1946 objął funkcję sędziego pokoju[1]. Później zatrudniony w Lloyd's of London i członek rady dyrektorów Radio Luxembourg. Został właścicielem przedsiębiorstw z branży ubezpieczeniowej, hotelarskiej oraz kasyn[2][3].
Od 1930 działał w Junior Imperial League, młodzieżówce Partii Konserwatywnej. W 1938 wybrany do rady miejskiej Darlaston, w 1949 został jej przewodniczącym. W latach 1950–1974 zasiadał w Izbie Gmin z okręgu Peterborough. Pełnił funkcję parlamentarnego sekretarza przy ministrze rolnictwa, rybołówstwa i żywności (1956–1957) oraz pracy (1957–1960). Po nieuzyskaniu reelekcji do Izby Gmin w 1975 wykreowany baronem Harmar-Nicholls i ustanowiony parem dożywotnim w Izbie Lordów[4], zasiadał w niej do 2000. W 1979 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, należał do Europejskich Demokratów[5].
Od 1940 żonaty z Dorothy Edwards, miał dwie córki, w tym aktorkę Sue Nicholls[5].