drugobazowy | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Harold Craig Reynolds | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1980 | ||||||||
Odbijał | |||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||
Debiut |
2 września 1983 | ||||||||
Ostatni występ |
7 sierpnia 1994 | ||||||||
Statystyki | |||||||||
Średnia uderzeń |
0,258 | ||||||||
Uderzenia |
1233 | ||||||||
RBI |
353 | ||||||||
Runy |
640 | ||||||||
Kariera klubowa | |||||||||
|
Harold Craig Reynolds (26 listopada 1980) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.
W czerwcu 1980 roku został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem drugim przez Seattle Mariners i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Salt Lake City Gulls, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 2 września 1983 w meczu przeciwko New York Yankees jako pinch runner[1]. W 1987, swoim pierwszym pełnym sezonie, po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd i skradł najwięcej baz w American League[1]. Rok później zaliczył najwięcej triple'ów (11) i po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę[1]. W 1991 za działalność charytatywną otrzymał nagrodę Roberto Clemente Award[3].
W grudniu 1992 został zawodnikiem Baltimore Orioles, zaś w styczniu 1994 San Diego Padres, skąd dwa miesiące później został oddany do California Angels, w którym zakończył zawodniczą karierę[1].
W późniejszym okresie był między innymi ekspertem stacji MLB Network oraz MLB.com. W marcu 2014 został zatrudniony przez stację Fox Sports[4].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
2× All-Star | 1987, 1988 | [1] |
3× Gold Glove Award | 1988–1990 | [1] |
Roberto Clemente Award | 1991 | [3] |