Prawdziwe imię i nazwisko |
Michael Schey |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1945 |
Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 2011 |
Zawód |
producent filmowy, reżyser, aktor pornograficzny, dziennikarz |
Lata aktywności |
1988-2011 |
Harry S. Morgan, właściwie Michael Schey[1] (ur. 29 sierpnia 1945 w Essen, zm. 30 kwietnia 2011 w Düsseldorfie[2]) – niemiecki producent, reżyser i aktor filmów pornograficznych, dziennikarz.
Urodził się w Essen[3], gdzie w 1966 ukończył Neusprachlichen Gymnasium. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, pracował przez dwa lata jako praktykant Jensa Feddersena w redakcji gazety regionalnej „Neue Ruhr Zeitung” w Essen. W tym samym czasie uczęszczał do szkoły dziennikarskiej w Monachium. Następnie pracował trzy lata dla dziennika „Bild” w Zagłębiu Ruhry. W następnych latach pracował jako freelancer dla tygodnika „Der Spiegel”, „Stern” i „Bild am Sonntag”[4]. Studiował fotografię na akademii artystycznej Folkwang-Hochschule w Essen pod kierunkiem profesora Otto Steinerta i był współzałożycielem grupy „Visum”.
Morgan był właścicielem agencji public relations w Düsseldorfie. W ramach raportu magazynu „Der Spiegel” na temat pornografii zetknął się po raz pierwszy z przemysłem pornograficznym w 1972. Zaowocowało to pierwszymi zleceniami o pornografii dla jego agencji. W połowie lat 70. pracował tymczasowo jako fotograf przy filmach porno w okolicach Monachium. Później porzucił agencję, by pracować jako asystent operatora w Bavaria Film w Monachium. Pracował między innymi jako asystent kamery u Josta Vacano. Jego ostatnią produkcją w Bawarii w tej funkcji był czteroczęściowy film historyczny ZDF Wallenstein (1978). W latach 80. pracował jako niezależny reporter aktualności dla RTL.
W 1986 jako reżyser debiutował filmem pornograficznym Happy Video Privat, gdzie przeprowadzał wywiady z „parami z sąsiedztwa” uprawiającymi potem seks w ich domu. Był narratorem Radio Bizarr (1988). Współpracował z francuskim reżyserem Gabrielem Pontello na planie produkcji Heiss am Stiel (1989) i Seksowne kociaki (Teeny Exzesse 8 – Sexy Cats, 1989).
W 1991 wyreżyserował film detektywistyczny Pommes Rot-Weiß z udziałem Danuty Lato.
Związał się m.in. z wytwórnią Videorama. Zrealizował ponad 400 produkcji hardcore, w tym cykle filmów pornograficznych Teeny Exzesse i Maximum Perversum. W jego produkcjach wzięli udział m.in.: Dolly Buster, Vivian Schmitt, Horst Baron, Christoph Clark, Steve Holmes, David Perry, Mick Blue i Rocco Siffredi (Deep Inside Carol Lynn, 1993).
30 kwietnia 2011 nie pojawił się na planie filmowym[5]. Zaniepokojeni współpracownicy otworzyli jego mieszkanie w Düsseldorfie, gdzie znaleźli ciało reżysera. Rzecznik miejscowej policji poinformował, że na miejscu nie znaleziono żadnych śladów morderstwa[6]. Miał 65 lat[7].
Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
---|---|---|---|---|
1997 | Venus Award | Najlepszy reżyser serii[8][9] | - | Wygrana |
European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepsza seria | Happy Video Privat: Locker vom Hocker i Happy Video Privat: Zuckerbrot und Peitsche | Wygrana | |
1998 | European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepszy reżyser niemiecki | - | Wygrana |
2001 | Venus Award | Najlepszy reżyser niemiecki[10] | - | Wygrana |
2002 | Venus Award | Najlepszy produkt DVD[11] | U-Bahn Girls II (Videorama) | Wygrana |
2004 | European X Festival (Bruksela, Belgia) | Najlepszy reżyser niemiecki[12] | – | Nominacja |
Venus Award | Najlepszy reżyser[13] | - | Wygrana | |
Najlepszy cover[13] | Der Club des anspruchsvollen Herrn (Videorama) | Wygrana | ||
2007 | Eroticline Award | Nagroda za całokształt twórczości[14] | - | Wygrana |
2009 | Erotixxx Award | Najlepsza seria niemiecka | Nachbarin Gerda (Videorama) | Wygrana |