Arcybiskup | |
Hatto II, Kronika Schedla, Norymberga, 1493 | |
Data śmierci |
17 lub 18 stycznia 970 |
---|---|
Arcybiskup Moguncji | |
Okres sprawowania |
968–970 |
Opat klasztoru w Fuldzie | |
Okres sprawowania |
956–968 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
|
Hatto II OSB (zm. 17 lub 18 stycznia 970) – duchowny Kościoła rzymskokatolickiego, opat klasztoru w Fuldzie (956–968), arcybiskup Moguncji (968–970).
Pochodzenie Hatto II nie jest znane[1]. Po śmierci opata Hadamara, w 956 roku Hatto II został opatem klasztoru w Fuldzie. W 961 roku wziął udział w wyprawie do Italii Ottona I Wielkiego (912–973) i w grudniu 961 roku został wysłany przez Ottona do Rzymu, by przygotować jego wizytę[1]. W 962 roku był obecny przy koronacji króla na cesarza[1]. W 968 roku po śmierci arcybiskupa Moguncji Wilhelma (929–968), cesarz zapewnił wybór Hatto na jego następcę, ponieważ Hatto sprzyjał założeniu nowego arcybiskupstwa w Magdeburgu[1]. W październiku 968 roku podczas synodu w Rawennie głosował zgodnie z oczekiwaniami cesarza za utworzeniem diecezji magdeburskiej[1].
Według jednej z sag, Hatto II miał zostać zjedzony przez myszy w Mysiej Wieży niedaleko Bingen[2]. Saga ta łączona jest również z postacią wcześniejszego arcybiskupa Moguncji – Hatto I[2].