Heinz von Foerster

Heinz von Foerster
Ilustracja
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data urodzenia

1911

Data śmierci

2002

profesor nauk fizycznych
Specjalność: cybernetyka
Alma Mater

Uniwersytet Techniczny w Wiedniu

Doktorat

1944
Schlesische Friedrich-Wilhelms-Universität

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

University of Illinois at Urbana-Champaign

Heinz von Foerster (ur. 1911, zm. 2002[1]) – amerykański cybernetyk, fizyk i filozof pochodzenia austriackiego, uważany za współtwórcę radykalnego konstruktywizmu. Był przedstawicielem cybernetyki drugiego rzędu (ang. second-order cybernetics), nazywanej też cybernetyką cybernetyki (ang. cybernetics of cybernetics). Pracował na University of Illinois w Urbana.

Życie i twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Studiował fizykę na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu. W 1944 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Wrocławskim, będącym w owym czasie uczelnią niemiecką. Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie objął profesurę na University of Illinois w miejscowości Urbana. Był również długoletnim dyrektorem Biological Computer Laboratory.[2]

Von Foerster był wszechstronnym uczonym i polihistorem. Prowadzone przez niego badania naukowe i rozważania teoretyczne miały często charakter interdyscyplinarny, wychodziły poza obszar jednej dziedziny wiedzy. Wniósł on istotny wkład w rozwój nauk ścisłych i technicznych, między innymi sformułował równanie znane od jego nazwiska równaniem von Foerstera[3]. Z drugiej strony był on filozofem, zainteresowanym szczególnie epistemologią, podważającym możliwość istnienia wiedzy obiektywnej. Stwierdził on, że "obiektywizm jest to złudzenie, że obserwacje mogą być czynione bez obserwatora”.[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. OBITUARY: Heinz von Foerster (1911–2002): The Socrates of Cybernetics, „International Journal of General Systems”, 32 (6), 2003, s. 519–523, DOI10.1080/03081070310001599175a, ISSN 0308-1079 [dostęp 2024-08-18] (ang.).
  2. The Heinz von Foerster Page [online], www.univie.ac.at [dostęp 2018-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2001-12-13].
  3. Dawidowicz, A. L. (2007). Metoda Aveza i jej uogólnienia. Matematyka Stosowana, (8), 49.
  4. Ernst von Glasersfeld, Nauka z punktu widzenia radykalnego konstruktywizmu. [w:] „Radykalny konstruktywizm. Antologia” red. B. Balicki, D. Lewiński, B. Ryż, E. Szczerbuk, GAJT Wydawnictwo, Wrocław 2010, s. 52.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fleischer M., Wprowadzenie – krótka historia konstruktywizmu. [w:] „Radykalny konstruktywizm. Antologia” red. B. Balicki, D. Lewiński, B. Ryż, E. Szczerbuk, GAJT Wydawnictwo, Wrocław 2010, s. 7-24.
  • Glasersfeld von E., Nauka z punktu widzenia radykalnego konstruktywizmu. [w:] „Radykalny konstruktywizm. Antologia” red. B. Balicki, D. Lewiński, B. Ryż, E. Szczerbuk, GAJT Wydawnictwo, Wrocław 2010, s. 47-57.