Helmut Schoeck (ur. 3 lipca 1922 w Grazu, zm. 2 lutego 1993) – austriacki socjolog, profesor, badacz zjawiska zawiści, autor monumentalnego dzieła o tym zjawisku pt. Zawiść. Teoria społeczeństwa. Uczestnik amerykańskiego ruchu konserwatywnego[1].
Czasy dzieciństwa oraz młodości spędził na terenie Badenii-Wirtembergii. Ukończył liceum w Ludwigsburgu. Według świadectwa kolegi, jako jedyny uczeń w szkole nie należał do Hitlerjugend. Kontynuował naukę, studiując medycynę, filozofię i psychologię w Monachium i Trewirze. Doktoryzował się w 1948 w Tybindze u prof. Eduarda Sprangera (temat pracy: Karl Mannheim jako socjolog wiedzy). Od 1950 wykładał na uczelniach amerykańskich: Uniwersytecie Yale, Fairmont State College w Wirginii i Uniwersytecie Emory’ego w Atlancie. Na tej ostatniej uczelni od 1954 do 1965 był profesorem socjologii[1].
W 1964 popierał kandydaturę Barry Goldwatera na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Był członkiem Mont Pelerin Society. W 1965 wrócił do Niemiec, gdzie powołano go na stanowisko dyrektora Instytutu Socjologii na Uniwersytecie w Moguncji. Wykładał tam do emerytury, na którą przeszedł w 1990. Po powrocie do Niemiec ostro polemizował z nową lewicą i ideologami ruchu pokolenia 1968[1]. Stawiał też tezę, że w XX-wiecznej humanistyce, psychologii oraz naukach społecznych można zauważyć wyraźną tendencję do unikania pojęć zazdrości i zawiści[2]. Uznawał skłonność do zawiści za zjawisko uniwersalnie ludzkie, jednak występujące w poszczególnych kulturach w bardzo nierównomiernym nasileniu[3].
Wydał w 1969 Słownik socjologiczny, który doczekał się wielu wydań. Przełożył na język niemiecki Socjologię religii Joachima Wacha. Pisał teksty dla Welt am Sonntag oraz konserwatywnej Epoche[1].