Henryk Kowalczyk

Henryk Kowalczyk
Ilustracja
Henryk Kowalczyk (2019)
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1956
Żabianka

Minister-członek Rady Ministrów
Okres

od 21 czerwca 2023
do 27 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 26 października 2021
do 21 czerwca 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Minister rolnictwa i rozwoju wsi
Okres

od 26 października 2021
do 6 kwietnia 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Grzegorz Puda

Następca

Robert Telus

Minister środowiska
Okres

od 9 stycznia 2018
do 15 listopada 2019

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Jan Szyszko

Następca

Michał Kurtyka[1]

Przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Okres

od 16 listopada 2015
do 9 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Jacek Cichocki

Następca

Jacek Sasin

Minister-członek Rady Ministrów
Okres

od 16 listopada 2015
do 9 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

podpis
Henryk Kowalczyk udzielający wywiadu w Sejmie (2016)

Henryk Kowalczyk (ur. 15 lipca 1956 w Żabiance[2]) – polski polityk, nauczyciel i samorządowiec.

Poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2006–2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w latach 2015–2018 oraz w 2023 minister-członek Rady Ministrów, w latach 2015–2018 przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów, w 2016 p.o. ministra skarbu państwa, w latach 2018–2019 minister środowiska, w latach 2021–2023 minister rolnictwa i rozwoju wsi oraz wiceprezes Rady Ministrów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Juliana i Marianny[2], brat Leszka Kowalczyka[3]. W 1979 uzyskał magisterium z matematyki na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W latach 1979–1990 pracował jako nauczyciel matematyki w Zespole Szkół Rolniczych w Golądkowie. Pełnił funkcję wójta gminy Winnica w latach 1990–1998 i 1999–2005. Od 19 lutego do 31 grudnia 1998 zajmował stanowisko wojewody ciechanowskiego. W latach 1998–2002 zasiadał w sejmiku mazowieckim (wybrany został z listy Akcji Wyborczej Solidarność).

W latach 1980–1981 przewodniczył komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” w Zespole Szkół Rolniczych w Golądkowie. Od 1989 do 1992 był przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w gminie Winnica. Członek Akcji Katolickiej diecezji płockiej (wiceprezes zarządu diecezjalnego w latach 1999–2003) oraz Ruchu Światło-Życie.

W latach 1992–2003 należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Od 2005 działa w Prawie i Sprawiedliwości. W 2005 z listy PiS został wybrany na posła V kadencji w okręgu siedleckim. Od 7 czerwca 2006 do 16 listopada 2007 był sekretarzem stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz pełnomocnikiem rządu ds. kształtowania ustroju rolnego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 600 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 13 713 głosów[5]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 22 850 głosów[6].

16 listopada 2015 powołany na ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło[7]. Objął także funkcję przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów[8]. We wrześniu 2016 po odwołaniu z urzędu Dawida Jackiewicza powierzono mu tymczasowo kierowanie Ministerstwem Skarbu Państwa (do czasu likwidacji resortu z dniem 31 grudnia 2016).

11 grudnia 2017 objął stanowisko ministra bez teki w nowo utworzonym gabinecie Mateusza Morawieckiego[9], ponownie został też przewodniczącym Komitetu Stałego Rady Ministrów[10]. 9 stycznia 2018 został odwołany z pełnionych funkcji, tego samego dnia mianowany ministrem środowiska w tym samym rządzie; zastąpił na tym urzędzie Jana Szyszkę[11]. W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 50 680 głosów[12]. Objął funkcję przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych[4]. 15 listopada 2019 zakończył pełnienie funkcji ministra.

We wrześniu 2020 został przez prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego zawieszony w prawach członka partii za złamanie dyscypliny klubowej, głosując przeciwko nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt[13]; zawieszenie wygasło w listopadzie tegoż roku[14]. W 2021 powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego w skład Rady Doradców Politycznych[15].

26 października 2021 powrócił do administracji rządowej. W drugim gabinecie Mateusza Morawieckiego objął stanowiska wicepremiera oraz ministra rolnictwa i rozwoju wsi[16]. 5 kwietnia 2023, w okresie protestów rolników związanych z importem zboża z Ukrainy[17][18][19], podał się do dymisji z funkcji ministra[20]. Jako przyczynę tej decyzji podał niemożność realizacji postanowień porozumienia z rolnikami[21][22]. 6 kwietnia 2023 prezydent Andrzej Duda odwołał go z obu funkcji rządowych, a następnie ponownie powołał na urząd wicepremiera[23][24].

Funkcję wiceprezesa Rady Ministrów pełnił do 21 czerwca 2023; ustąpił razem z innymi wicepremierami w związku z ponownym wejściem Jarosława Kaczyńskiego do rządu. Tego samego dnia prezydent powołał go na urząd ministra-członka Rady Ministrów[25][26][27]. W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 30 081 głosów)[28]. 27 listopada tego samego roku zakończył pełnienie funkcji ministra. W grudniu 2023 objął stanowisko skarbnika PiS[29].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jako minister klimatu.
  2. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2023-02-13].
  3. PiS będzie miało nowego posła. Mandat obejmie brat wicepremiera [online], wprost.pl, 29 listopada 2022 [dostęp 2022-11-29].
  4. a b Henryk Kowalczyk [online], sejm.gov.pl [dostęp 2023-04-05].
  5. Serwis PKW – Wybory 2011 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2015-06-01].
  6. Serwis PKW – Wybory 2015 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2015-10-27].
  7. M.P. z 2015 r. poz. 1091.
  8. Dz.U. z 2015 r. poz. 1927.
  9. Powołanie rządu Morawieckiego, tvn24.pl, 11 grudnia 2017 [zarchiwizowane 2017-12-11].
  10. Dz.U. z 2017 r. poz. 2313.
  11. Prezydent powołał nowych ministrów, prezydent.pl, 9 stycznia 2018 [zarchiwizowane 2018-01-09].
  12. Serwis PKW – Wybory 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-10-17].
  13. Jarosław Kaczyński zdecydował o zawieszeniu 14 posłów partii [online], onet.pl, 18 września 2020 [dostęp 2020-09-18].
  14. PiS zdecydowało o przywróceniu w prawach członka partii 13 z 15 zawieszonych posłów. Wśród nich nie ma Ardanowskiego i Kołakowskiego [online], wpolityce.pl, 17 listopada 2020 [dostęp 2020-11-17].
  15. Premier powołał Radę Doradców Politycznych, gov.pl, 3 marca 2021 [zarchiwizowane 2021-03-03].
  16. Zmiany w składzie Rady Ministrów, prezydent.pl, 26 października 2021 [dostęp 2021-10-26] [zarchiwizowane 2021-10-26].
  17. Minister rolnictwa Henryk Kowalczyk podał się do dymisji [online], businessinsider.com.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  18. Anna Siek, Katarzyna Rogowska, Dymisja Kowalczyka. PiS bierze rolników na przeczekanie. „Gniew się wypali, zadbają o tych, na których można polegać” [online], tokfm.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  19. Minister rolnictwa Henryk Kowalczyk podał się do dymisji [online], warzywa.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  20. Minister rządu PiS podał się do dymisji [online], wp.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  21. Henryk Kowalczyk minister rolnictwa i rozwoju wsi podał się do dymisji. Oświadczenie wicepremiera [online], tvn24.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  22. Minister rolnictwa Henryk Kowalczyk podał się do dymisji. Jaki jest powód? [online], gazetaprawna.pl, 5 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-05].
  23. M.P. z 2023 r. poz. 387.
  24. M.P. z 2023 r. poz. 388.
  25. Zmiany w rządzie. J. Sasin: Wszyscy wicepremierzy złożyli rezygnacje. Do rządu wejdzie Kaczyński [online], polsatnews.pl, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-21].
  26. M.P. z 2023 r. poz. 593.
  27. M.P. z 2023 r. poz. 594.
  28. Serwis PKW – Wybory 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-17].
  29. Sara Bounaoui, Oświadczenie Jarosława Kaczyńskiego. o zmianach w partii [online], wp.pl, 16 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Kowalczyk [online], sejm.gov.pl [dostęp 2023-04-05].
  • Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 210.