Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Praca zawodowa | |
Instytucja |
Szpital Niemiecki w Dalston |
Okres zatrudn. |
1851-1855 |
Instytucja | |
Okres zatrudn. |
1855 |
Herman Weber (ur. 29 marca 1823 w Holzkirchen, zm. 11 listopada 1918 w Londynie[1]) – brytyjski lekarz, pionier leczenia klimatycznego gruźlicy, kolekcjoner, twórca wielkiego zbioru monet starogreckich.
W latach 1844–1848 studiował medycynę najpierw w Uniwersytecie w Marburgu, a następnie w Uniwersytecie w Bonn[2]. W 1851 został przyjęty na rezydenturę w Szpitalu Niemieckim w Dalston, po której zakończeniu zdecydował się pozostać w Londynie[2]. W 1855 został członkiem Royal College of Physicians[2]. Sławę mu przyniosło wprowadzenie leczenia klimatycznego gruźlicy, podczas którego wielokrotnie osobiście zajmował się pacjentami podczas ich leczenia w Szwajcarii[1]. W 1899 roku następca tronu Albert Edward von Sachsen-Coburg und Gotha, późniejszy król Edward VII mianował Webera delegatem na Kongres Prewencji Gruźlicy w Berlinie[1]. Na emeryturę odszedł w 80 roku życia[3].
Żonaty z Matyldą Grüning (1854)[4], miał dwóch synów[3]. Starszy – Frederick, był również znanym lekarzem[3]. W 1899 roku otrzymał brytyjski tytuł szlachecki z rąk królowej Wiktorii[1].
W 1863 roku opisał pniowy zespół naprzemienny, nazwany później zespołem Webera[5][6].
W późniejszych latach życia został znanym kolekcjonerem antycznych monet greckich i stworzył ich kolekcję uważaną ówcześnie za najlepszą, zawierającą wiele unikatowych monet, kontynuowaną przez jego syna Fredericka[7]. Zbiór został opublikowany w 1922 przez Leonarda Forrera (Descriptive catalogue of the collection of Greek coins formed by sir Herman Weber M.D.).