Hermann Reutter

Hermann Reutter
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1900
Stuttgart

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1985
Heidenheim an der Brenz

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN

Hermann Reutter (ur. 17 czerwca 1900 w Stuttgarcie, zm. 1 stycznia 1985 w Heidenheim an der Brenz[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1920–1923 studiował w Musikhochschule w Monachium u Franza Dorfmüllera (fortepian), Ludwiga Mayera (organy), Karla Erlera (śpiewa) i Waltera Courvoisiera (kompozycja)[1]. Po ukończeniu studiów rozpoczął działalność jako pianista, w latach 1930–1935 występował jako akompaniator śpiewaczki Sigrid Onégin[2]. Od 1932 do 1936 roku wykładał kompozycję w Hochschule für Musik w Stuttgarcie[1]. W latach 1936–1945 pełnił funkcję dyrektora konserwatorium Hocha we Frankfurcie nad Menem[1]. Od 1952 roku ponownie był wykładowcą Hochschule für Musik w Stuttgarcie, między 1956 a 1966 rokiem pełnił też funkcję jej dyrektora[1][2]. W latach 1966–1976 prowadził mistrzowską klasę śpiewu w Musikhochschule w Monachium[1].

Otrzymał Wielki Krzyż Zasługi (1959) i Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą (1975) Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Po początkowych zainteresowaniach prądami modernistycznymi w latach 30. dokonał reorientacji swojej postawy artystycznej i zwrócił się w kierunku niemieckiego neoromantyzmu[1]. Uprawiał głównie twórczość wokalną i operową[1]. W późniejszym okresie dla celów dramaturgicznych zaczął czerpać z bardziej nowoczesnych środków wyrazu[1].

Był autorem antologii pieśni Das zeitgenösische Lied (4 tomy, wyd. Moguncja 1969)[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[2][1])

Utwory orkiestrowe

  • 4 koncert fortepianowe (I 1925, II 1928, III Sinfonische Fantasie 1938, IV 1944)
  • Koncert skrzypcowy (1932)
  • Concertino na fortepian i orkiestrę (1946)
  • Koncert in Es na 2 fortepiany i orkiestrę (1949)
  • Tanz-Variationen (1951)
  • Konzertvariationen na fortepian i orkiestrę (1952)
  • Prozession na wiolonczelę i orkiestrę (1956)
  • Symfonia na smyczki (1960)
  • Capriccio, Aria und Finale na fortepian i orkiestrę (1964)
  • Figurinen (1972)
  • Epitaph für Ophelia na skrzypce i orkiestrę kameralną (1979)

Utwory kameralne

  • Sonata skrzypcowa (1925)
  • Rapsodia na skrzypce i fortepian (1938)
  • 5 Caprichos sobre Cervantes na altówkę solo (1968)
  • Sonata monotematica na wiolonczelę lub fagot i fortepian (1972)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Lyrisches Konzert na sopran, flet, fortepian, orkiestrę smyczkową i kotły (1948)
  • Der himmlische Vagant na alt, baryton i zespół instrumentów (1951)
  • Aus dem Hohenlied Salomonis na alt solo, altówkę, fortepian i orkiestrę (1962)
  • Andalusiana na sopran i orkiestrę (1962)
  • Prediger Salomono na głos, flet i fortepian lub organy (1973)

Opery

  • Saul (wyst. Baden-Baden 1928, wersja zrewid. wyst. Hamburg 1947)
  • Der verlorene Sohn (wyst. Stuttgart 1929, wersja zrewid. pt. Die Rückkehr des verlorenen Sohnes wyst. Dortmund 1952)
  • Doktor Johannes Faust (1934–1936, wyst. Frankfurt nad Menem 1936, wersja zrewid. wyst. Stuttgart 1955)
  • Odysseus (1940–1942, wyst. Frankfurt nad Menem 1942)
  • Der Weg nach Freundschaft: Ballade der Landstrasse (wyst. Getynga 1948)
  • Don Juan und Faust (wyst. Stuttgart 1950)
  • Die Witwe von Ephesus (1953, wyst. Kolonia 1954)
  • Die Brücke von San Luis Rey (wyk. radio frankfurckie 1954)
  • koncert sceniczny Der Tod des Empedokles (1965, wyst. Schwetzingen 1966)
  • Hamlet (wyst. Stuttgart 1980)

Balety

  • Die Kirmes von Delft (1936, wyst. Baden-Baden 1937)
  • Topsy (1950)
  • Notturno Montmartre (1951, wyst. Stuttgart 1952)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 372–373. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2969. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ Hermann Reutter. adk.de. [dostęp 2021-01-05]. (niem.).