Herodianie

Przedstawienie Heroda Wielkiego z książki "La court sainte" z XVII wieku.

Herodianie – stronnictwo religijno-polityczne, aktywne w I w. w Palestynie, Azji Mniejszej i Rzymie[1]. Stronnictwo to było zwolennikiem dynastii herodiańskiej, broniło jej interesów i współpracowało z rzymskim okupantem[2]. Powiązane z rodziną Szymona syna Boetosa, którego córka Mariamme była żoną Heroda Wielkiego, wraz z saduceuszami było opozycyjne wobec faryzeuszów. Herodianie zostali wspomniani kilkakrotnie w Nowym Testamencie (Mk 3,6; 12,13; Mt 22,16) jako niechętni wobec nauczania Jezusa[3]. Według Ewangelii Mateusza zadali Jezusowi pytanie dotyczące kwestii płacenia podatków cesarzowi[4].

Pseudo-Tertulian w swojej apologii Adversus omnes haereses utrzymywał, że herodianie czcili Heroda jako Mesjasza[5]. Podobne świadectwo przekazał Epifaniusz z Salaminy w Panarionie, który ponadto nazwał stronnictwo sektą[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Robert Eisenman: Paul as Herodian. [w:] depts.drew.edu [on-line]. 1996. [dostęp 2014-04-25]. (ang.).
  2. ↑ Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Poznań: Pallottinum, 2008, s. 1635. ISBN 978-83-7014-607-8.
  3. ↑ HERODIANS. [w:] jewishencyclopedia.com [on-line]. [dostęp 2014-04-25]. (ang.).
  4. ↑ Mt 22,15-22 w przekładach Biblii.
  5. ↑ Appendix. Against All Heresies.. [w:] tertullian.org [on-line]. [dostęp 2014-04-25]. (ang.).
  6. ↑ The Panarion of Epiphanius of Salamis. [w:] masseiana.org [on-line]. [dostęp 2014-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-06)]. (ang.).