Hełm turniejowy

Hełm turniejowy typu żabi pysk

Hełm turniejowy (niem. Stechhelm) – typ zamkniętego hełmu rycerskiego, używanego wyłącznie w turniejach (wraz ze zbroją turniejową).

Pojawił się na przełomie XIV i XV w. na zachodzie Europy. Charakteryzował się wyjątkową zamkniętą konstrukcją, mającą minimalizować możliwość odniesienia poważnych obrażeń w starciach turniejowych, ale uniemożliwiający stosowanie go na normalnym polu bitwy, głównie ze względu na ograniczone pole widzenia^[1]. Charakterystyczna jest również wyraźna pionowa grań z przodu, umożliwiająca ześlizgiwanie się kopii przeciwnika. Najpopularniejsze hełmy turniejowe to tzw. żabie pyski. W heraldyce stosowany najczęściej w herbach mieszczańskich (zob. hełm heraldyczny).

• 
  Hełm turniejowy w herbie Albrechta Dürera
• 
  Wewnętrzne wyściełanie hełmu turniejowego

Zobacz też

• klejnot (część hełmu)

Przypisy

1. Włodzimierz Kwaśniewicz 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, wyd. 1981, s. 60

Zobacz multimedia związane z tematem: Hełm turniejowy