Hierodula membranacea | |
Burmeister, 1838 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Hierodula membranacea |
Hierodula membranacea – gatunek owada z rzędu modliszek. Występuje w całej południowo-wschodniej Azji, a szczególnie w Indiach, Chinach, Indonezji, na Jawie i Sri Lance. Gatunek jest popularny w terrarystyce[1].
Gatunek ten charakteryzuje duża różnorodność pod względem barw – najczęściej występują osobniki zielone, żółte i brązowe. Występuje dymorfizm płciowy: samice osiągają średnio 90,7 mm (± 3,1 mm) długości[2], zaś samce są o wiele smuklejsze i dorastają do mniejszej długości (ok. 70–80 mm)[3].
Jajorodne, rozmnażają się płciowo. Zdarza się, że samica zjada samca po kopulacji, lecz brak jest naukowych potwierdzeń jakie czynniki mają wpływ na podjęcie przez samice decyzji o kanibalizmie[4]. Jaja są składane w postaci kokonu, w którym może znajdować się ich ponad 200[5]. Samice populacji badanej przez naukowców w Silent Valley National Park, położonym w indyjskim stanie Kerala wybierały tylko pięć gatunków roślin jako miejsce do składania jaj. Prawie połowa (47,82%) wybrała lantanę pospolitą. Naukowcy odnotowali, że po złożeniu jaj dorosłe osobniki pozostawały w pobliżu, co najprawdopodobniej należy uznać za przejaw opiekuńczych zachowań rodzicielskich[1].
Podobnie jak inne modliszki, Hierodula membranacea są mięsożerne. Ich pokarm stanowią mniejsze owady, a także pająki i małe kręgowce. Często występuje kanibalizm. Z kolei na H. membranacea polują między innymi: gad rządu łuskonośnych Calotes versicolor, oraz ptaki – sikornik duży i bilbil zbroczony[1].