Hikonojō Kamimura

Hikonojō Kamimura
上村彦之丞
Kamimura Hikonojō
	Kaigun-taishō; admirał
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1849 ; Kagoshima
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1916 ; Tokio
	Przebieg służby
Lata służby	1871–1914
Siły zbrojne	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Jednostki	„Maya”, „Chokai”, „Akitsushima”
Stanowiska	dowódca; • 2. Floty; • Dystryktu Morskiego Yokosuka; • 1. Floty
Główne wojny i bitwy	wojna boshin; wojna chińsko-japońska; wojna rosyjsko-japońska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hikonojō Kamimura (jap. 上村彦之丞 Kamimura Hikonojō; ur. 1 maja 1849 w Kagoshimie, zm. 8 sierpnia 1916 w Tokio) – admirał Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej.

Życiorys

Urodził się w Kagoshimie w domenie Satsuma, w rodzinie samurajskiej. Służył w wojsku podczas domowej wojny boshin (1868–1869). Wkrótce po utworzeniu Cesarskiej Marynarki Wojennej podczas restauracji Meji, w 1871 wstąpił do Akademii Cesarskiej Marynarki Wojennej, którą ukończył w 1882 (4. promocja). Podczas nauki, od 1873, służył na różnych okrętach, poczynając od korwety „Tsukuba”. W 1877 uzyskał stopień podchorążego, a w 1879 pierwszy stopień oficerski – podporucznika.

W 1887 w stopniu kapitana objął stanowisko zastępcy dowódcy korwety „Yamato”, a w 1891 w stopniu komandora podporucznika pierwsze dowództwo – kanonierki „Maya”, następnie kanonierki „Chōkai” (1893) i nowego krążownika pancernopokładowego „Akitsushima” w 1894. Okrętem tym dowodził podczas wojny japońsko-chińskiej, podczas której odznaczył się w bitwie u ujścia Jalu 17 września 1894.

Zajmował następnie głównie stanowiska sztabowe. W latach 1899–1900 przebywał w Wielkiej Brytanii, nadzorując budowę okrętów dla Japonii. W tym czasie, w 1899 awansował do rangi kontradmirała. W latach 1900–1902 był szefem Biura Spraw Morskich w Ministerstwie Marynarki. W 1903 awansował na stopień wiceadmirała i 28 grudnia tego samego roku, w toku reorganizacji floty japońskiej przed planowaną wojną, został dowódcą 2. Floty.

Dowodzona przez niego 2. Flota, a zwłaszcza wchodzący w jej skład 2. Dywizjon Krążowników Pancernych, odegrały istotną rolę w działaniach morskich wojny rosyjsko-japońskiej 1904–1905. Brały udział w działaniach pod Port Artur, bitwie pod Ulsan 14 sierpnia 1904 (w której wydzielona grupa 2. Floty pod jego dowództwem odniosła zwycięstwo nad rosyjskim władywostockim zespołem krążowników) i w bitwie pod Cuszimą. Jego okrętem flagowym był wówczas krążownik pancerny „Izumo”.

Po zakończeniu wojny, 20 grudnia 1905 został dowódcą Dystryktu Morskiego Yokosuka. Funkcję tę pełnił do 1 grudnia 1909, kiedy został dowódcą 1. Floty. W 1907 nadano mu tytuł barona (danshaku), a w 1910 awansował na stopień admirała. 1. Flotą dowodził do 1 grudnia 1911, kiedy objął stanowisko doradcy morskiego Najwyższej Rady Wojennej. 1 maja 1914 przeszedł do rezerwy.

Zmarł 8 sierpnia 1916 w Tokio w wieku 67. lat. Został pochowany w świątyni Myōhon-ji w Kamakurze.

Awanse wojskowe

8 czerwca 1877 – kadet marynarki (shōi-kōhosei)
19 września 1879 – podporucznik marynarki (kaigun-shōi)
17 grudnia 1881 – porucznik marynarki (kaigun-chūi)
8 kwietnia 1884 – kapitan marynarki (kaigun-tai'i)
17 września 1890 – komandor podporucznik (kaigun-shōsa)
7 grudnia 1894 – komandor (kaigun-taisa)
26 września 1899 – kontradmirał (kaigun-shōshō)
5 września 1903 – wiceadmirał (kaigun-chūjō)
1 grudnia 1910 – admirał (kaigun-taishō)

Bibliografia

Imperial Japanese Navy (ang.)
Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary, Kenkyusha Limited, Tokyo 1991, ISBN 4-7674-2015-6
Mały słownik polsko-japoński, Wydawnictwo Hakusuisha, Tokio 2002, ISBN 4-560-00095-6