Honda MH02

Honda MH02
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Honda

Typ

samolot eksperymentalny

Załoga

2

Historia
Data oblotu

5 marca 1993

Lata produkcji

1992

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

2 × Pratt & Whitney JT15D1

Ciąg

5.9 kN

Wymiary
Długość

11250 mm

Szerokość kadłuba

11240 mm

Wysokość

4180 mm

Masa
Startowa

3600 kg

Osiągi
Prędkość maks.

654 km/h

Dane operacyjne
Liczba miejsc
6
kokpit Hondy MH02

Honda MH02japoński, doświadczalny samolot dyspozycyjny,zbudowany we współpracy z Uniwersytetem Stanowym Missisipi. Była to pierwsza na świecie dyspozycyjna maszyna zbudowana w całości z kompozytów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pomimo tego, że już w 1962 roku założyciel firmy Sōichirō Honda podjął decyzję o wejściu na rynek małych samolotów dyspozycyjnych, to przez kolejnych kilka dekad, japoński koncern znany był przede wszystkim z produkcji samochodów i motocykli. Nie porzucono jednak całkowicie planów związanych z lotnictwem. W 1986 roku rozpoczęto w KK Honda Gijutsu Kenkyūjo (Honda Research and Development Co., Ltd., - Honda R&D) prace badawczo-rozwojowe w zakresie budowy samolotów, konstrukcji silników odrzutowych oraz potencjalnego zastosowania w budowie samolotów materiałów kompozytowych. Prace prowadzono w zależnym od Honda R&D ośrodku Wakō Kiso Gijutsu Kenkyū Sentā (Wako Fundamental Technology Research Center). W 1984 roku prace w Honda R&D podjął Michimasa Fujino, który rok wcześniej ukończył studia na wydziale inżynierii lotniczej Uniwersytetu Tokijskiego. Fujino zaprojektował kompozytowe skrzydła i usterzenie, które sprawdzono w locie dzięki odpowiednio zmodyfikowanemu samolotowi Beechcraft Bonanza. Maszyna otrzymała oznaczenie MH-01. Pozytywny efekt prób pozwolił pójść dalej i zaprojektować maszynę dyspozycyjną, w całości zbudowaną z kompozytów. Efektem prac był samolot oznaczony jako MH-02. Samolot do swojego pierwszego lotu wzbił się 5 marca 1993 roku. Nie planowano uruchomienia produkcji seryjnej, MH-02 miał być jedynie demonstratorem technologii, wykorzystanych później w kolejnym projekcie inżyniera Fujino, dyspozycyjnym HondaJet. MH-02, do czasu zakończenia prób, spędził w powietrzu 170 godzin[1].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

MH-02 był ośmiomiejscowym górnopłatem z usterzeniem w kształcie litery T i skrzydłami o ujemnym skosie (-12° w 25% cięciwy skrzydła). Maszyna napędzana była dwoma silnikami turboodrzutowymi Pratt & Whitney Canada JT15D1, które zamontowano nad skrzydłami samolotu. Skrzydła wyposażone w trójszczelinowe klapy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Leszek A. Wieliczko, Honda Jet. Odrzutowy samolot dyspozycyjny, „Lotnictwo Aviation International”, nr 8 (2016), s. 18, ISSN 2450-1298