Hortaea werneckii

Hortaea werneckii
Ilustracja
Forma strzępkowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Mycosphaerellales

Rodzina

Teratosphaeriaceae

Rodzaj

Hortaea

Gatunek

Hortaea werneckii

Nazwa systematyczna
Hortaea werneckii (Horta)
Jap. J. Med. Mycol. 26(2): 145 (1984)

Hortaea werneckii (Horta) Nishim. & Miyaji – gatunek grzybów należący do klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb chorobotwórczy dla ludzi i zwierząt, wywołujący grzybicę czarną[2].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Teratosphaeriaceae, Mycosphaerellales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1921 roku Paul Parreiras Horta, nadając mu nazwę Cladosporium werneckii. Obecną nazwę nadali mu Kazuko Nishimura i Makoto Miyaji w 1984 r. Jest jedynym gatunkiem monotypowego rodzaju Hortaea Nishim. & Miyaji 1984[1] Synonimy:

  • Cladosporium werneckii Horta 1921
  • Dematium werneckii (Horta) C.W. Dodge 1935
  • Exophiala werneckii (Horta) Arx 1970
  • Phaeoannellomyces werneckii (Horta) McGinnis & Schell 1985
  • Pullularia werneckii (Horta) G.A. de Vries 1952[3].

Występowanie i własności

[edytuj | edytuj kod]

Hortaea werneckii jest głównie grzybem glebowym. Występuje częściej w rejonach o ciepłym i wilgotnym klimacie, takich jak Ameryka Środkowa i Południowa, Afryka i Azja. Spotykany jest w różnych siedliskach morskich i na glebach zasolonych, charakteryzuje się bowiem niezwykłą tolerancją na sól NaCl. Może występować w siedliskach zawierających maksymalnie nasycony roztwór NaCl, ale może rozwijać się także w środowiskach pozbawionych NaCl. Jest grzybem dymorficznym mogącym występować zarówno w formie drożdżowej, jak i strzępkowej. Chorobotwórcza jest forma strzępkowa[4].

Hortea werneckii można występować w glebie, kompoście i ściekach, na drewnie, w kurzu domowym, na solonych, suszonych rybach i z miejsc tych może dostać się na skórę przez bezpośredni kontakt. Przyczepieniu się grzyba do powierzchni skóry prawdopodobnie sprzyjają drobne urazy i wilgoć[5].

Morfologia i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Kolonie rosną powoli, początkowo są śluzowate, drożdżopodobne i lśniąco czarne, potem rozwijają się na nich obfite grzybnie powietrzne i stają się ciemnooliwkowe. Zbudowane są z septowanych strzępek o barwie od brązowej do ciemnooliwkowej i licznych dwukomórkowych, jasnobrązowych, cylindrycznych lub wrzecionowatych komórek drożdżopodobnych, które zwężają się ku końcom, tworząc pierścienie. Większość komórek drożdżopodobnych ma również wyraźne przegrody o ciemnym zabarwieniu. Annelidy mogą powstawać także ze strzępek. Konidia są jedno- lub dwukomórkowe, cylindryczne do wrzecionowatych, szkliste do jasnobrązowych i zwykle występują w skupiskach. Powstają także chlamydospory[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
  2. ↑ James L. Harris, Exophiala werneckii, „Fungal Dimorphism”, s. 197–204.
  3. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-17].
  4. ↑ Hortaea werneckii [online] [dostęp 2024-01-17].
  5. ↑ Skin infections, [w:] Carlos Nicolas Prieto-Granada, Diagnostic pathology of infection disease, 2010, s. 519–616 [dostęp 2024-01-17].
  6. ↑ Hortaea werneckii [online] [dostęp 2024-01-17].