Hot Lips Page

Hot Lips Page
Ilustracja
„Hot Lips” Page (1946)
Imię i nazwisko

Oran Thaddeus Page

Pseudonim

„Hot Lips”

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1908
Dallas

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1954
Nowy Jork

Instrumenty

trąbka, melofon

Gatunki

jazz, blues

Zawód

muzyk

Zespoły
The Oklahoma City Blue Devils
The Hot Lips Page Orchestra
Multimedia w Wikimedia Commons

Oran Thaddeus Page, ps. „Hot Lips” (ur. 27 stycznia 1908 w Dallas, zm. 5 listopada 1954 w Nowym Jorku)[1] – amerykański muzyk jazzowy, trębacz, wokalista i bandlider. Jeden z najwszechstronniejszych trębaczy epoki swingu, prekursor rhythm and bluesa; Afroamerykanin[2]

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego matka, Maggie Veal z d. Edwards, nauczycielka, pianistka i śpiewaczka, zapoznała go z podstawami muzyki, gdy był dzieckiem[3][4]. W wieku dwunastu lat grał już na klarnecie, saksofonie i trąbce[3]. Występował w Dallas z miejscowym zespołem młodzieżowym, prowadzonym przez perkusistę Luxa Alexandra. Uczęszczał do Corsicana High School oraz Texas College w Tyler[3]. Przez pewien czas pracował na polach naftowych.

Jako muzyk karierę zawodową rozpoczął w latach 20. XX wieku. Jeździł z koncertami po południowym zachodzie USA w zespołach m.in. wokalistek bluesowych – „Ma” Rainey, Bessie Smith oraz Idy Cox[3]. W latach 1928–1931 grał w zespole The Blue Devils niespokrewnionego z nim Waltera Page’a[1]. Od 1929 dużo nagrywał, głównie pod własnym nazwiskiem. Współpracował z wytwórniami Vocalion, Decca i Harmony Records. W 1932 został członkiem orkiestry Benniego Motena, po którego śmierci w 1935 kierownictwo zespołu przejął młody pianista Count Basie[3]. Orkiestra – z wokalistą Jimmym Rushingiem w składzie – miała stały angaż w klubie Reno w Kansas City. W 1936 – tuż przed ogólnokrajowym sukcesem Basiego – „Hot Lips” zdecydował się na podjęcie kariery solowej i wyjazd do Nowego Jorku. Stało się to za sprawą koryfeusza trąbki, Louisa Armstronga, który polecił go swojemu menadżerowi – Joemu Glaserowi[3]. Chciał, żeby Basie i zespół pojechali z nim jako bandliderem, ale Count odmówił. Jako lider nigdy nie zyskał takiego uznania, jakie miał w roli sidemana, mimo że jego big-band nie miał kłopotów z angażami. W Nowym Jorku pracował w klubie Onyx oraz Bedford Ballroom (w drugim lokalu z zespołem Louisa Metcalfa}[3]. W 1940 nagrywał ze swoim The Hot Lips Page Trio dla wytwórni Bluebird oraz grał w big-bandzie Buda Freemana. Od 1941 do 1942 jako trębacz solista oraz wokalista występował w The Symphonic Swing Orchestra Artiego Shawa[1]. Ponadto na początku lat 40. prowadził zespół Teatru Apollo. Przez swoich kolegów był wówczas nazywany: „Mr After Hours”, gdyż chętnie grał w nocnych jam sessions. W 1941 zarejestrowano jego grę w stylu wczesnego bebopu w klubie Minton’s Playhouse. Jednocześnie dużo nagrywał jako sideman. Pracował m.in. z septetem Mezzrow–Bechet, wokalistami Dannym Barkerem i Pearl Bailey, kontrabasistą Popsem Fosterem i perkusistą Sidem Catlettem, oraz śpiewał razem z Cousinem Joe. W 1944 nagrywał z własnymi zespołami: The Hot Lips Page Orchestra i The Hot Lips Page Swing Seven[3].

W maju 1949 po raz pierwszy udał się do Europy, żeby wystąpić w Salle Pleyel w Paryżu na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym (Festival International 1949 de Jazz), na którym pojawiła się plejada amerykańskich gwiazd jazzu[3]. Ponownie odwiedził Europę w latach 1951 i 1952. Odbył tournées po Skandynawii i Francji[3].

Zmarł przedwcześnie w Nowym Jorku w wieku 46. lat. Został pochowany w Dallas. Spoczął obok matki na miejscowym Lincoln Memorial Cemetery[4].

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mezzrow Bechet Quintet & Mezzrow Bechet Septet avec Lips Page – Mezzrow–Bechet Quintet & Septet, Volume 3 (Vogue)
  • 1951 Jamming at Rudi’s, No. 2 – Hot Lips Page, Tyree Glenn, Sonny Greer, Paul Quinichette, Burney Peacock, Walter Page, Dan Burley, Danny Barker (Circle)
  • 1973 Hot Lips Page – After Hours in Harlem (Onyx Records)
  • 1975 Joe Guy & Hot Lips Page – Trumpet Battle at Minton’s (Xanadu Records)
  • 1976 Sweets, Lips & Lots of Jazz – Harry Edison–Hot Lips Page–Roy Eldridge (Xanadu)

Zestawienie wg dat wydania płyt

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Hot Lips Page. allmusic.com. [dostęp 2024-11-20]. (ang.).
  2. ↑ Todd Bryant Weeks, Luck's in My Corner – The Life and Music of Hot Lips Page, wyd. Routledge Press, 2008
  3. ↑ a b c d e f g h i j Hot Lips Page. AllAboutJazz. [dostęp 2024-11-20]. (ang.).
  4. ↑ a b Oran „Hot Lips” Page. Find a Grave. [dostęp 2024-11-20]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]