Huang Binhong (chiń. upr. 黄宾虹; chiń. trad. 黃賓虹; pinyin Huáng Bīnghóng; ur. 27 stycznia 1865, zm. 25 marca 1955) – chiński malarz i krytyk sztuki.
Pochodził z prowincji Zhejiang, z dobrze sytuowanej rodziny kupieckiej o tradycjach artystycznych. W młodości otrzymał staranne wykształcenie klasyczne, studiując literaturę, malarstwo i kaligrafię[1]. Następnie doskonalił się w sztuce malarskiej u boku mistrzów Chen Chunfana, Zheng Shana i Chen Chongguanga[1]. Formalnej edukacji wymaganej dla ludzi z jego sfer nigdy nie ukończył, nie udało mu się zdać egzaminu urzędniczego[1]. Związany z reformatorskim kręgiem Kang Youweia, przeciwnik rządów mandżurskich. W latach 1907–1937 mieszkał w Szanghaju, później przeprowadził się do Pekinu[1]. Od 1948 roku mieszkał w Hangzhou, gdzie został wykładowcą na tamtejszej akademii sztuki[2]. Poza malowaniem zajmował się kolekcjonerstwem, wydawaniem książek i czasopism oraz udzielaniem lekcji[1], a także wiele podróżował po Chinach[2].
Praktykował tradycyjne chińskie malarstwo pejzażowe tuszem, eksperymentując z awangardowymi technikami zaczerpniętymi z malarstwa zachodniego. Charakterystyczne dla jego obrazów jest nakładanie kilku warstw farby, co pozwalało mu uzyskiwać ostre kontrasty światłocieniowe[2].