Data i miejsce urodzenia |
1540/1550 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1620 lub przed 1621 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Hubert Gerhard, też Erhardi, Gherardi (ur. pomiędzy 1540 a 1550 w ’s-Hertogenbosch[1][2] lub Amsterdamie[3], zm. 1620 lub przed 1621 w Monachium) – niderlandzki rzeźbiarz działający w Niemczech.
Jeden z najważniejszych wczesnobarokowych rzeźbiarzy w Bawarii[4]. Do 1581 był aktywny we Florencji, w otoczeniu dworu Medyceuszy[2]. Od 1581 działał w Augsburgu[3][4], gdzie w 1584 zaprojektował nagrobek dla rodziny Fuggerów[3]. Wykonał tam też brązowy ołtarz dla kościoła dominikanów (1581–1583, nie zachowany)[4], a następnie, od 1583, wraz z Carlem di Cesare del Palagio wykonywał prace dekoracyjne na zamku Kirchhelm[1][4]. W latach 1586–1595 był rzeźbiarzem na dworze księcia Wilhelma V Bawarskiego w Monachium[3], a następnie pracował dla księcia Maksymiliana I Bawarski w Innsbrucku i Monachium[1][3][4].
Tworzył pod wpływem Giambologny, którego prawdopodobnie był uczniem[2][4]. Wprowadził dworski styl manierystyczny swojego mistrza do południowych Niemiec i Tyrolu, łącząc go ze stylem niderlandzkim[1][4]. Głównym dziełem Gerharda w Augsburgu jest Fontanna Augusta (1589–1594)[1][3][4]. W Monachium zachowały się jego rzeźby w kościele św. Michała (Św. Michał walczący ze smokiem (1588–1592) oraz brązowa figura anioła z naczyniem na wodę święconą) i w katedrze Najświętszej Marii Panny (posągi Wilhelma IV i Albrechta V przy grobowcu Ludwika Bawarskiego), zaś w Rezydencji – fontanny Wittelsbachów i Perseusza (ok. 1595) oraz posąg Bawaria z ogrodu dworskiego[1][3][4].