Huka alba

Huka alba
Forster et Wilton, 1973
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

lejkowcowate

Rodzaj

Huka

Gatunek

Huka alba

Huka alba – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano brzeg strumienia Waihohonu[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Pająk o ciele pozbawionym pigmentacji. Holotypowa samica ma karapaks długości 0,57 mm i szerokości 0,39 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 0,63 mm i szerokości 0,42 mm. Barwa karapaksu jest słomkowożółta. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch mniej więcej prostych rzędach. Oczy wszystkich par są podobnych rozmiarów z wyjątkiem oczu przednio-środkowych, które są wyraźnie mniejsze. Czworokąt utworzony przez oczy par środkowych jest czterokrotnie szerszy z tyłu niż z przodu i trzykrotnie dłuższy niż na przedzie szeroki. Szczękoczułki mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 3 zęby na przednich krawędziach bruzd. Szerokość wciętej u podstawy wargi dolnej jest ponad trzykrotnie większa od jej długości. Sternum jest w zarysie prawie owalne[1].

Odnóża są słomkowożółte. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Najdłuższa para osiąga 1,24 mm długości. Trzy pierwsze pary odnóży pozbawione są kolców. Pazurki górne po 9 ząbków, a pazurki dolne po jednym ząbku[1].

Opistosoma (odwłok) jest kremowa. Wyposażona jest w szerokie, trzykrotnie szersze niż długie siteczko przędne o podzielonym pólku przędnym. Kądziołki przędne przedniej pary są szeroko rozstawione[1].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2]. Zasiedla lasy, gdzie bytuje w ściółce i wśród porastających drzewa mchów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g R.R. Forster, C.L. Wilton. The spiders of New Zealand. Part IV. Agelenidae, Stiphidiidae, Amphinectidae, Amaurobidae, Neolanidae, Ctenidae, Psechridae. „Otago Museum Bulletin”. 4, s. 1-309, 1973. Otago Museum, John McIndoe Ltd.. 
  2. ↑ a b Gen. Huka Forster & Wilton, 1973. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].