Data i miejsce urodzenia |
1942 |
---|---|
minister ds. ropy naftowej | |
Okres |
od 2006 |
Przynależność polityczna |
koalicja Państwo Prawa |
Poprzednik | |
Następca | |
wicepremier Iraku | |
Okres |
od 2010 |
Przynależność polityczna |
koalicja Państwo Prawa |
Poprzednik | |
Następca | |
minister szkolnictwa wyższego | |
Okres |
od 2015 |
Poprzednik |
Husajn Ibrahim Salah asz-Szahristani (ar.حسين الشهرستاني; ur. 1942 w Karbali[1]) – iracki polityk, w latach 2005-2010 wicepremier Iraku, inżynier-chemik.
Jest szyitą, a jego rodzina ma perskie korzenie[2]. Ukończył studia licencjackie w zakresie inżynierii chemicznej w Imperial College w Londynie (1965) oraz studia magisterskie na tym samym kierunku na Uniwersytecie w Toronto (1967). W 1970 obronił na tej samej uczelni doktorat w dziedzinie inżynierii chemicznej[1]. Po powrocie do Iraku był wykładowcą Uniwersytetu w Mosulu (1973), następnie profesorem Uniwersytetu Bagdadzkiego (od 1974). Od 1975 pracował w Irackiej Komisji Energii Atomowej, najpierw jako kierownik wydziału produkcji radioizotopów (1975-1977), a następnie jako kierownik wydziału chemii jądrowej (1977-1979)[1].
W 1979 został uwięziony w więzieniu Abu Ghurajb za odmowę wzięcia udziału w budowie broni atomowej dla Iraku[1][2]. Był poddawany torturom[2][3]. Był więziony do 1991, gdy zdołał zbiec podczas nalotu na Bagdad podczas I wojny w Zatoce Perskiej. Uciekł wówczas do Iranu i wrócił do kraju po obaleniu rządów Saddama Husajna wskutek interwencji Stanów Zjednoczonych. W 2003 stanął na czele Irackiej Akademii Nauk. Działał w organizacjach zrzeszających byłych irackich więźniów politycznych. Od 2004 wrócił również do pracy na Uniwersytecie Bagdadzkim. W latach 2002–2004 był profesorem wizytującym na Surrey University[1].
W 2004 był rozważany jako kandydat na premiera Iraku[2], oznajmił jednak, że nie chce angażować się w politykę partyjną, woli działać na rzecz ludzi i ich podstawowych potrzeb[4]. W 2005 został pierwszym zastępcą przewodniczącego irackiego Zgromadzenia Narodowego. W roku następnym odniósł sukces w wyborach parlamentarnych i uzyskał mandat deputowanego irackiego parlamentu. Od 2006 do 2010 był ministrem ds. ropy naftowej w rządzie Nuriego al-Malikiego[1]. W latach 2010–2015 był wicepremierem Iraku i ministrem energetyki w drugim rządzie al-Malikiego[1]. W 2015 został ministrem szkolnictwa wyższego w rządzie Hajdara al-Abadiego[5].
Jest autorem autobiografii[2] zatytułowanej "Al-Hurub illa al-Hurrijja", wydanej pierwszy raz w 2000 w Teheranie[3]. Jest żonaty, jego żona pochodzi z Kanady[2].