| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C4H7NaO3 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
126,09 g/mol | ||||||||||||||||||||||
Wygląd |
biały, krystaliczny proszek[1] | ||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
Hydroksymaślan sodu – organiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu γ-hydroksymasłowego (GHB). Działa depresyjnie na OUN, a jako lek stosowany jest w leczeniu katapleksji oraz nadmiernej senności w ciągu dnia przy narkolepsji. Substancja jest również wykorzystywana w celu podtrzymania znieczulenia[2][3]. Występuje pod nazwą handlową Xyrem.
Poprawia sen w nocy, czujność następnego dnia oraz łagodzi katapleksję. Przy wyższych dawkach obserwuje się zmniejszanie senności w ciągu dnia. Substancja ta wydłuża czas przebywania w fazach N2 i N3 snu, zmniejsza przejście do faz N1/przebudzenie/REM, co skutkuje poprawą ciągłości i głębokości snu.
Jest środkiem działającym depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy człowieka, co może powodować znaczną depresję oddechową.
Stymuluje uwalnianie hormonu wzrostu i dlatego bywa nadużywany w postaci środku suplementowanego w kulturystyce.
Ze względu na działanie fizjologiczne i psychologiczne, hydroksymaślan sodu bywa nadużywany. Może być substancją uzależniającą. Po nagłym odstawieniu obserwuje się zwykle zespół abstynencyjny[2][3].
Jest wskazany w leczeniu katapleksji oraz nadmiernej senności w ciągu dnia spowodowanej narkolepsją. W USA i Europie jest dopuszczony do stosowania od 7 roku życia, jednak w Kanadzie nie zaleca się stosowania leku przed ukończeniem 18 roku życia. Substancja jest również przydatna w leczeniu substytucyjnym w alkoholizmie, jednakże dopiero po wypróbowaniu innych dostępnych środków leczenia[2].
Kwas gamma-hydroksymasłowy jest odpowiedzialny za fizjologiczne efekty stosowania hydroksymaślanu sodu. W przypadku małych dawek GHB łączy się z receptorami sprzężonymi z białkiem G, co prowadzi do uwolnienia pobudzającego glutaminianu. Z kolei w większych dawkach, GHB aktywuje receptory GABAB w neuronach noradrenergicznych, dopaminergicznych i wzórzowo-korowych, które odpowiadają za regulowanie snu, czuwania i uwagi u człowieka[3].
Hydroksymaślan sodu może wywołać depresję oddechową oraz bezdech senny. Zaobserwowano powyższe objawy u pacjentów, którym podano na czczo pojedynczą dawkę 4,5 gramów, co stanowi dwukrotność zalecanej dawki początkowej. Ze względu na to, należy zachować szczególną ostrożność w leczeniu pacjentów z chorobami układu oddechowego oraz u osób z BMI ≥ 40 kg/m2 (przy takiej wartości zwiększa się ryzyko bezdechu sennego). U około 50% chorych na narkolepsję obserwuje się zespół bezdechu sennego.
Należy unikać jednoczesnego stosowania hydroksymaślanu sodu i[4]:
Niebezpieczne jest stosowanie hydroksymaślanu sodu u pacjentów z porfirią – wykazano działanie porfiriogenne u zwierząt i w warunkach in vitro.
Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. Podczas terapii hydroksymaślanem sodu może wystąpić splątanie, niepokój, psychoza, paranoja, omamy, pobudzenie ruchowe, myśli o popełnieniu aktów przemocy (na innych lub autoagresja) oraz depresja. Powyższe przyczyny wykluczają stosowanie hydroksymaślanu sodu u pacjentów z głęboką depresją.
W badaniach klinicznych obserwowano przypadki chodzenia we śnie przy jednoczesnym leczeniu hydroksymaślanem sodu. Jeśli u pacjenta występuje powyższa dolegliwość należy zadbać o bezpieczeństwo: istnieje możliwość zranienia lub uszkodzenia ciała. Dolegliwość tę należy bezwzględnie poddać ocenie klinicznej.
W przypadku przyjmowania hydroksymaślanu zaleca się stosowanie diety z obniżoną zawartością sodu.
Nie zaleca się stosowania leku u osób z padaczką, ponieważ występują wówczas drgawki.
Dane o wpływie hydroksymaślanu sodu na pacjentów w podeszłym wieku są niewystarczające do określenia, czy stosowanie go jest bezpieczne w tej grupie wiekowej.
Według badania Lecendreux 2012 u 74,1% pacjentów zaobserwowano występowanie działań niepożądanych: głównie spadek wagi (25,9%), bóle głowy (17,5%), nudności (14,8%), przerwy we śnie w nocy (17,5%), nerwowość (11,1%) oraz parasomnie (chodzenie i mówienie przez sen, mimowolne moczenie) u 11,1% badanych. Do innych zaburzeń, które mogą wystąpić u osób przyjmujących hydrooksymaślan sodu należą m.in. zawroty głowy i drżenia[5][6].
Ze względu na działanie euforyzujące i pobudzające seksualnie GHB, hydroksymaślan sodu bywa nadużywany[3]. Hydroksymaślan sodu to substancja działająca hamująco na OUN wykazująca potwierdzony potencjał uzależniający, gdy stosowana jest w celach rekreacyjnych[6]. Nie ma jednoznacznych dowodów na występowanie uzależnienia u pacjentów przyjmujących lek w dawkach terapeutycznych[5].
Dostępne są informacje o przedawkowaniu hydroksymaślanu sodu u kilku pacjentów. Zażywali oni GHB nielegalnie stosując jednocześnie inne substancje psychoaktywne. Wykazywali różne stopnie obniżonej świadomości: od stanu splątania do pobudzenia, czy śpiączki. Zaobserwowano u nich wymioty, potliwość, bóle głowy, zaburzenia zdolności psychomotorycznych, niewyraźne widzenie. Jednakże nie zaobserwowano obniżonej reaktywności źrenic na światło, została ona zachowana.
W przypadku wyższych dawek pojawiała się śpiączka i kwasica. Pojawiały się mioklonie, napady toniczno-kloniczne, bezdech oraz oddech periodyczny. Przy utracie przytomności, mimo zachowania odruchów ścięgnistych, możliwe jest pojawienie się bradykardii, hipotermii, czy hipotonii mięśniowej. U pacjenta, który przyjął 150 gramów hydroksymaślanu sodu (około 15 razy przekroczono maksymalną zalecaną dawkę), wystąpiło również nietrzymanie moczu i kału.
Nie jest znane antidotum na hydroksymaślan sodu, a więc przy przedawkowaniu stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Zatrucie hydroksymaślanem może zakończyć się uszczerbkiem na zdrowiu lub utratą życia oraz wręcz przeciwnie, czyli bez żadnych znaczących następstw[3].