Hygrolycosa | |||
Dahl, 1908 | |||
Samica krzecznika | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Hygrolycosa | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Trochosa rubrofasciata Ohlert, 1865 | |||
Synonimy | |||
|
Hygrolycosa – rodzaj pająków z rodziny pogońcowatych i podrodziny Sosippinae. Obejmuje 5 opisanych gatunków. Występują w palearktycznej Eurazji.
Karapaks ma długą i wąską część głowową oraz stromo opadające boki. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w trzech szeregach poprzecznych. Oczy w szeregu przednim są niewielkich rozmiarów. Oczy pary przednio-środkowej są mniejsze niż pary przednio-bocznej położone nieco wyżej od nich. Nadustek jest czterokrotnie wyższy niż średnica oka pary przednio-środkowej. Kolczaste odnóża mają stopy zakończone trzema pazurkami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Liczba kolców wentrolateralnych na goleniach pierwszej i drugiej pary odnóży wynosi cztery pary[1]. Długość ciała u gatunków europejskich wynosi od 4,5 do 7 mm[1][2].
Rodzaj ten rozprzestrzeniony jest w palearktycznej Eurazji[3]. W większości Europy, w tym także w Polsce występuje tylko krzecznik[4][5], który sięga na wschód również Syberii. H. strandi jest endemitem Grecji, H. umidicola zamieszkuje Półwysep Koreański i Wyspy Japońskie, a pozostałe gatunki są endemitami Chin[3].
Takson ten wprowadzony został w 1908 roku przez Friedricha Dahla. Gatunkiem typowym wyznaczono Trochosa rubrofasciata[6], opisanego w 1865 roku przez Gustava H.E. Ohlerta[7]. W 1948 roku Ludovico di Caporiacco wprowadził w wyniku literówki nazwę Hydrolycosa[8], która zsynonimizowana została z Hygrolycosa w 1983 roku przez Paola M. Brignoliego[9].
Do rodzaju tego zalicza się 5 opisanych gatunków[3]:
W 1993 roku Aleksiej Ziuzin umieścił ten rodzaj wraz z Pirata, Piratula i Aulonia w nowej podrodzinie Piratinae[10]. W 1996 roku He Jiman i Song D. wyróżnili dla niego osobną podrodzinę Hygrolycosinae[11]. W 2019 roku Luis N. Piacentini i Martín J. Ramírez opublikowali wyniki molekularnej analizy filogenetycznej pogońcowatych, na podstawie których Piratinae zsynonimizowane zostały z Zoicinae, a Hygrolycosinae z Sosippinae. Hygrolycosa zajęła w tej ostatniej podrodzinie pozycję siostrzaną dla rodzaju Melocosa[12].