Hymenomycetes Fr. – takson grzybów utworzony przez Eliasa Friesa w 1821 roku[1]. Zdefiniowany był jako klasa grzybów z owocnikami o hymenoforze otwartym, lub początkowo tylko zasłoniętym osłoną, która podczas rozwoju grzyba pęka odsłaniając hymenofor[2]. Była to największa co do liczby gatunków grupa podstawczaków (Basidiomycota). Należały do niej grzyby obecnie zaliczane m.in. do pieczarkowców (Agaricales), borowikowców (Boletales) i gołąbkowców (Russulales)[3]. Był to sztuczny takson, grupujący grzyby według wybranych cech budowy, a nie uwzględniający ich pokrewieństwa. Obecnie jest to już takson nieaktualny[4].
Przeciwieństwem grupy Hymenomycetes były grzyby o owocniku zamkniętym – klasa wnętrzniaków (Gasteromycetes)[2]. Istnieje grupa pośrednia między nimi – grzyby sekotioidalne[5]. Obecnie nie są to taksony, lecz grupy grzybów.