Hyophorbe verschaffeltii

Hioforba verschaffeltii
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

arekowce

Rodzina

arekowate

Rodzaj

hioforba

Gatunek

Hioforba verschaffeltii

Nazwa systematyczna
Hyophorbe verschaffeltii H. Wendl.
Ill. Hort. 13(1): t. 462 1866[3]
Synonimy
  • Areca verschaffeltii Lem.
  • Mascarena verschaffeltii (H.Wendl.) L.H.Bailey[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Multimedia w Wikimedia Commons

Hyophorbe verschaffeltii – gatunek drzewa z rodziny arekowatych, pierwotnie występujący na Maskarenach. Strefy mrozoodporności: 10-11[5]. Odporna na suszę i zasolenie. Obecnie gatunek zagrożony wyginięciem na stanowiskach naturalnych[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Powoli rosnąca palma, osiągająca wysokość do 11 m[5]. Kłodzina nabrzmiała u podstawy części koronowej, szaro woskowana, w wieku dojrzałym w kształcie wrzecionowatym[6].
Liście
Pierzaste, wzniesione, woskowane, szaroniebieskie, od spodu wpadające w fioletowy.
Kwiaty
Małe, kremowożółtawe, zebrane w kwiatostany pod częścią wierzchołkową kłodziny. Kwiaty męskie i żeńskie tworzą wspólny kwiatostan
Zgrubienie kłodziny

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Uprawiana w tropikach jako oryginalna, ogrodowa roślina ozdobna.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-26] (ang.).
  3. ↑ a b Hyophorbe verschaffeltii. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-26].
  4. ↑ Hyophorbe verschaffeltii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ a b Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 106. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
  6. ↑ a b Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 38. ISBN 83-7311-378-9.