Hyperolius molleri

Hyperolius molleri[1]
(Bedriaga, 1892)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

sitówkowate

Podrodzina

Hyperoliinae

Rodzaj

Hyperolius

Gatunek

Hyperolius molleri

Synonimy
  • Nesionixalus molleri (Bedriaga, 1892)[2]
  • Rappia molleri Bedriaga, 1892[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Hyperolius mollerigatunek endemicznego płaza bezogonowego z rodziny sitówkowatych (Hyperoliidae), występujący na Wyspie Świętego Tomasza.

Niewielki płaz – samce osiągają długość 2,4–3,1 cm, a samice 3,1–3,3 cm[4]. Ciało smukłe, głowa szersza niż dłuższa, a nozdrza znajdują się bliżej czubka pyska niż oka[4]. Źrenica pozioma, a tęczówka złota[4]. Szyszynka nie jest widoczna[4]. Błona bębenkowa słabo zaznaczona i okrągła[4]. Występuje rezonator[4]. Skóra na plecach chropowata, a na kończynach gładka[4]. Grzbiet, boki głowy i część kończyn są zielone[4]. Grzbietowa część uda czerwona, z obecnym żółtym pasem (z czarnym konturem, którego brak u H. drewesi) biegnącym pośrodku uda[4]. Brzuch półprzezroczysty, klatka piersiowa biała z czerwonymi plamkami[4]. Brak fałd grzbietowo-bocznych[4].

Analiza filogenetyczna wykazała, że gatunek ten najbliżej spokrewniony jest z H. drewesi, a w następnej kolejności z H. thomensis[4].

Zasięg i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Endemit, występuje na Wyspie Św. Tomasza, jednej z wysp Wysp Św. Tomasza i Książęcej[4]. Zazwyczaj spotykany jest na terenach nizinnych, chociaż widywano również osobniki na wysokościach bezwzględnych 1400 m n.p.m.[4] Zasięg wynosi 1003 km²[5]. Na większych wysokościach bezwzględnych sympatryczny z H. thomensis, z którym często się krzyżuje[4]. Zasiedla lasy pierwotne, gaje kokosowe, plantacje kawy, a także obszary zmodyfikowane przez działalność człowieka[4].

Rozmnażanie i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Nawoływanie samca przypomina brzęczenie o częstotliwości 2898–3236 Hz[4]. Jaja składane są na liściach zwisających nad zbiornikiem wodnym, a nowo wyklute kijanki spadają z liścia do wody[4].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z dużym potencjałem adaptacyjnym oraz stabilnymi rozmiarami populacji[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hyperolius molleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Darrel R. Frost, Hyperolius molleri (Bedriaga, 1892), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-24] (ang.).
  3. a b IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Hyperolius molleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2013 [dostęp 2024-05-24] (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Hyperolius molleri, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2021-07-21].
  5. Pollo, César J. „Guide of Amphibians and Reptiles of São Tomé and Príncipe.” Smashwords/César J. Pollo (2017).