Hyphoderma

Strzępkoskórka
Ilustracja
Strzępkoskórka szczeciniasta
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

strzępkoskórkowate

Rodzaj

strzępkoskórka

Nazwa systematyczna
Hyphoderma Wallr.
Fl. crypt. Germ. (Norimbergae) 2: 576 (1833)
Typ nomenklatoryczny

Hyphoderma spiculosum Wallr. 1833

Hyphoderma Wallr. (strzępkoskórka) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kortycjoidalne o bazydiokarpie rozpostartym, rozproszonym, przyrośniętym, w stanie świeżym często skórzastym. Hymenofor gładki, hydnoidalny lub guzkowaty, zwykle o barwie białej do żółtawej z odcieniami ochrowymi lub brązowymi. System strzępkowy monomityczny, rzadko dimityczny, strzępki zwykle ze sprzążkami. Często występują leptocystydy. Podstawki prawie cylindryczne, ze zwężeniem na środku, z 4 sterygmami i ze sprzążką w podstawie. Bazydiospory cylindryczne, elipsoidalne lub prawie kuliste, gładkie, cienkościenne, z gutulami, nieamyloidalne[2].

Hyphoderma to liczny w gatunki i heterogeniczny rodzaj, ale zwykle łatwy do rozpoznania po dużych, gładkich bazydiosporach, podstawkach ze zwężeniem na środku i strzępkach ze sprzążkami. Filogenetyczne analizy pokazują, że Hyphoderma nie jest monofiletyczna i konieczne są dalsze badania[2].

Gatunki rodzaju Hyphoderma należą do grzybów odżywiających się nicieniami (grzyby nematopatogeniczne). Nie mają jak inne nematopatogeny specjalnych struktur do ich łapania, lecz zabijają je za pomocą substancji chemicznych. Zaatakowane nicienie giną w ciągu 2 godzin, po czym grzyb wytwarza strzępki wnikające do ich ciała i pobierające potrzebne mu substancje odżywcze[3].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hyphodermataceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy naukowe: Kneiffia Fr., Kneiffiella Underw., Lyomyces P. Karst., Metulodontia Parmasto, Neokneiffia Sacc., Pycnodon Underw[4]. Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973 r., wcześniej Franciszek Błoński wprowadził nazwę szczotnik[5].

Gatunki występujące w Polsce

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[5]. Wykaz gatunków według W. Wojewody (bez przypisów) i innych[6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19].
  2. a b Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 221, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  3. S.S. Tzean, J.Y. Liou, Nematophagous resupinate Basidiomycetous Fungi, „Phytopathology”, 83, 1993, s. 1015–1020.
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15].
  5. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 326–329, ISBN 83-89648-09-1.
  6. a b c d e f g Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-13].
  7. a b Eugene Yurchenko, Marek Wolkowyck, New species of corticioid fungi (Basidiomycota) for Poland found in Białowieża Primeval Forest in 2018–2020, „Acta Mycologica”, 57, 2022, s. 9, DOI10.5586/am.577.
  8. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).