Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Igor Sypniewski (ur. 10 listopada 1974 w Łodzi[1], zm. 4 listopada 2022 tamże[2]) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski.
Syn Ilony i Stefana[3]. Pochodził z Bałut, dzielnicy Łodzi[3]. Karierę piłkarską rozpoczął w 1991 w ŁKS Łódź[1]. Grał również w klubach Superleague Ellada AO Kawala, Panathinaikosie Ateny i OFI Kreta[4], a później także w RKS Radomsko, Wiśle Kraków, Kallithei FC, Halmstads BK, Malmö FF i Trelleborgsu FF[1]. Wraz z Panathinaikosem występował w Lidze Mistrzów UEFA. W reprezentacji Polski wystąpił w 2 meczach (przeciwko Nowej Zelandii w 1999[5] oraz przeciwko Kamerunowi w 2001[6]). W Ekstraklasie rozegrał 17 meczów i strzelił 5 goli[1].
O poważnych problemach osobistych piłkarza zaczęło być głośno w 2002, gdy był zawodnikiem Wisły Kraków. Zagrał w tym klubie tylko kilka spotkań. Wkrótce wyjechał do Grecji, by grać w klubie Kallithea GS, a następnie, po dwóch rozegranych meczach, trafił do ligi szwedzkiej. W Szwecji Sypniewski również miewał problemy osobiste. W klubach mówiono o jego problemach depresyjnych. W Halmstads BK w sezonie 2003/2004 rozegrał 21 spotkań i zdobył 10 goli. W 2004 został mistrzem kraju z Malmö FF[7]. Przed rundą wiosenną sezonu 2004/2005 wrócił do Polski – po powrocie podpisał kontrakt z II-ligowym ŁKS Łódź. Po sezonie 2005/2006 postanowił ponownie wyemigrować do Szwecji.
W rundzie jesiennej sezonu 2006/2007 występował w Szwecji, w trzecioligowym zespole Bunkeflo. Zagrał 7 meczów i strzelił 5 bramek. Został zatrzymany przez policję za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości i klub natychmiast, dyscyplinarnie, rozwiązał z nim kontrakt. Po powrocie ze Szwecji Sypniewski miał kilka ofert z ligi polskiej, m.in. z wycofanego później z rozgrywek II ligi Zawiszy Bydgoszcz S.A, a także ponownie z ŁKS. Zarząd klubu umówił się z nim na rozmowę dotyczącą warunków kontraktu, jednak piłkarz przyszedł na tę rozmowę w stanie nietrzeźwości. ŁKS nie podpisał kontraktu z Sypniewskim, więc w rundzie wiosennej sezonu 2006/2007 nie miał przynależności klubowej.
W maju 2007, podczas meczu Orange Ekstraklasy pomiędzy ŁKS Łódź a Lechem Poznań, wraz z grupą kilkudziesięciu pseudokibiców Łódzkiego Klubu Sportowego brał udział w ataku na kibiców gości, m.in. wyrywając krzesełka[8]. Został zatrzymany przez policję i osadzony w areszcie. Podczas incydentu był pod wpływem alkoholu. Groziło mu do 5 lat pozbawienia wolności. Niedługo po tym zdarzeniu Sypniewski znów wszedł w konflikt z prawem. Mieszkanka łódzkiego osiedla Koziny powiadomiła policję o tym, że przed sklepem spożywczym została znieważona słownie i obrzucona pustymi butelkami przez Sypniewskiego[9]. W sezonie 2007/2008 próbował wrócić do treningu najpierw w ŁKS Łódź, ale został usunięty z zespołu z powodu prowadzenia niesportowego trybu życia[10]. Następnie przebywał na testach w Sokole Aleksandrów Łódzki, nie dokończył testów, bo trafił do aresztu[11].
9 października 2007 Sąd Rejonowy w Łodzi wydał postanowienie o aresztowaniu Sypniewskiego na okres jednego miesiąca. Wcześniej został zatrzymany za awanturowanie się pod wpływem alkoholu[12]. 15 maja 2008, łódzki sąd skazał Igora Sypniewskiego na 1,5 roku więzienia. Uznano go winnym znęcania się nad matką oraz grożenia policjantom i swojej konkubinie. Po odbyciu kary 1,5 roku pozbawienia wolności, Sypniewski wyraził chęć powrotu do futbolu. Na przełomie 2009/2010 uczestniczył w treningach młodych piłkarzy ŁKS Łódź. Jednakże w marcu 2010 zawodnik zaprzestał treningów. Po kilku dniach nieobecności na zajęciach, przysłał do trenera Grzegorza Wesołowskiego sms z przeprosinami i informacją, że rezygnuje[13].
W październiku 2014 ukazała się autobiografia Sypniewskiego pt. Zasypany. Życie na zakręcie spisana przy udziale dwóch łódzkich dziennikarzy – Żelisława Żyżyńskiego i Pawła Hochstima[14].
Zmarł 4 listopada 2022 roku[15][16]. 10 listopada 2022 został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Ogrodowej w Łodzi[16].
l.p. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 19 czerwca 1999 | Bangkok | Nowa Zelandia | 0-0 | towarzyski | od 69' | Zmienił Mariusza Nosala[5] |
2. | 14 listopada 2001 | Poznań | Kamerun | 0-0 | towarzyski | od 45' | Zmienił Pawła Kryszałowicza[6] |