Igrzyska Ameryki Środkowej[a] – zawody sportowe rozgrywane zazwyczaj co 4 lata, w których startują sportowcy z 7 krajów Ameryki Środkowej należących do organizacji ORDECA.
Igrzyska Ameryki Środkowej po raz pierwszy odbyły się w 1973 roku. Organizatorem zawodów jest ORDECA, a do startu dopuszczonych jest 7 państw Ameryki Centralnej należących do tej organizacji: Belize, Gwatemala, Honduras, Kostaryka, Nikaragua, Panama i Salwador. Dotychczas (2015 rok) rozegrano 10 edycji tej imprezy[1].
Popularność zawodów wzrasta w kolejnych edycjach – w pierwszej (w 1973) wzięło w nich udział 966 zawodników, podczas gdy w dziesiątej (w 2013) już 1739. Program imprezy obejmuje kilkadziesiąt dyscyplin, zarówno znajdujących się w programie letnich igrzysk olimpijskich, jak i nie[2].
Edycja | Rok | Gospodarz |
---|---|---|
I | 1973 | Gwatemala |
II | 1977 | San Salvador |
III | 1986 | Gwatemala |
IV | 1990 | Tegucigalpa |
V | 1994 | San Salvador |
VI | 1997 | Tegucigalpa |
VII | 2001 | Gwatemala |
VIII | 2006 | Antigua |
IX | 2010 | Panama |
X | 2013 | San José |
XI | 2017 | Managua |
XII | 2022 | Santa Tecla |
W 2013 roku w San José rozegrano także pierwsze w historii Igrzyska Ameryki Środkowej dla osób niepełnosprawnych[3].
Co 2 lata odbywają się również Akademickie Igrzyska Ameryki Środkowej (w 2014 roku zorganizowano piątą edycję tej imprezy)[4].
Igrzysk Ameryki Środkowej nie należy mylić z Igrzyskami Ameryki Środkowej i Karaibów organizowanymi od 1926 roku, które przez pierwsze dwie edycje (w 1926 i 1930 roku) także nosiły nazwę Igrzysk Ameryki Środkowej.