Imolese Calcio 1919

Imolese Calcio 1919
Pełna nazwa

Imolese Calcio 1919 S.r.l.
(Imolese Futbol 1919 Sp.z o.o.)

Przydomek

Blurossi (niebiesko-czerwoni), Grifoni (gryfy), Santernini (rz. Santerno), Imo

Barwy

       

Data założenia

1919

Data rozwiązania

1935, 1990, 2008

Data reaktywacji

1936, 1990, 2008

Liga

Serie D

Państwo

 Włochy

Adres

Via Salvo D'acquisto,
40026 Imola

Stadion

Stadio Romeo Galli, Imola

Sponsor techniczny

Erreà

Prezes

Lorenzo Spagnoli

Trener

Lorenzo Mezzetti

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Imolese Calcio 1919 (wł. Imolese Calcio 1919) – włoski klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Imola, w środkowej części kraju, grający w rozgrywkach Serie D.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 1919: Imola Football Club
  • 1925: Unione Sportiva Imolese
  • 1935: klub rozwiązano
  • 1936: Gruppo Sportivo Imolese "Francesco Zardi"
  • 1949: Gruppo Sportivo Imolese
  • 1963: Associazione Calcio Imola
  • 1990: Associazione Sportiva Imola Calcio
  • 1997: Associazione Calcio Imolese
  • 2008: klub rozwiązano
  • 2008: Imolese Calcio 1919 Società Sportiva Dilettantistica a r.l.
  • 2018: Imolese Calcio 1919 S.r.l.

Klub sportowy Imola FC został założony w miejscowości Imola w czerwcu 1919 roku.[1] Początkowo zespół rozgrywał mecze towarzyskie. Dopiero w 1925 z nazwą US Imolese dołączył do FIGC i w sezonie 1925/26 debiutował w rozgrywkach Terza Divisione Emiliana (D3). Po reorganizacji systemu ligi w 1926 i wprowadzeniu najwyższej klasy, zwanej Divisione Nazionale poziom Terza Divisione został obniżony do czwartego stopnia. W sezonie 1928/29 zajął drugie miejsce w grupie B Terza Divisione Emiliana i awansował do Seconda Divisione. W sezonie 1929/30 po podziale najwyższej dywizji na Serie A i Serie B poziom Seconda Divisione został zdegradowany do czwartego stopnia. W 1934 roku klub awansował do Prima Divisione. W sezonie 1935/36 jako trzeci poziom została wprowadzona Serie C, a Prima Divisione spadła do czwartego poziomu. Ale klub zrezygnował z dalszych występów w Prima Divisione i został rozwiązany.

W 1936 klub został reaktywowany jako GS Imolese "Francesco Zardi" i w sezonie 1936/37 startował w mistrzostwach Prima Divisione Emiliana. W 1940 uzyskał awans do Serie C. W 1943 roku z powodu II wojny światowej mistrzostwa zostały zawieszone, a zespół potem brał udział w Torneo di Guerra Alta Italia.

Po zakończeniu II wojny światowej, klub wznowił działalność w 1945 roku i został zakwalifikowany do Serie C Alta Italia. W 1948 roku po reorganizacji systemu lig klub został zdegradowany do Promozione. W 1949 klub skrócił nazwę do GS Imolese i wrócił do Serie C, ale po roku spadł z powrotem do Promozione. W 1951 został zdegradowany do Prima Divisione Emilia-Romagna (D5). W 1952 po kolejnej reorganizacji systemu lig klub zakwalifikował się do nowej Promozione Emilia-Romagna (D5), która w 1957 zmieniła nazwę na Campionato Dilettanti Emilia-Romagna. W 1959 klub otrzymał promocję do Serie D. W 1963 zmienił nazwę na AC Imola, a w 1969 awansował do Serie C. W 1972 spadł do Serie D, a w 1974 do Promozione Emilia-Romagna, ale po roku wrócił do Serie D. Przed rozpoczęciem sezonu 1978/79 Serie C została podzielona na dwie dywizje: Serie C1 i Serie C2, wskutek czego poziom Serie D został obniżony do piątego poziomu. W 1981 Serie D zmieniła nazwę na Campionato Interregionale. W 1983 zespół został zdegradowany do Promozione Emilia-Romagna (D6). W 1988 powrócił do Campionato Interregionale. W sezonie 1989/90 zespół zwyciężył w grupie F Campionato Interregionale, a potem wygrał baraże play-off. Jednak zrezygnował z awansu do Serie C2 z powodu niewypłacalności. W 1990 klub zmienił nazwę na AS Imola Calcio, a w 1992 znów został zdegradowany, tym razem do Eccellenza Emilia-Romagna (D6). W 1994 otrzymał promocję do Campionato Nazionale Dilettanti, a rok później do Serie C2, jednak w 1996 spadł z powrotem do Campionato Nazionale Dilettanti. W 1997 klub przyjął nazwę AC Imolese. W 1999 ponownie awansował do Serie C2. Po zakończeniu sezonu 2004/05 klub został wykluczony z Serie C2 z powodu nieprawidłowości budżetowych.

Latem 2005, przy wsparciu gminy Imola, powstał nowy klub o nazwie Imolese Calcio 1919 SSD a r.l., który przejął sektor młodzieżowy AC Imolese. AC Imolese rozpoczął występy od mistrzostw Eccellenza Emilia-Romagna (D6). W 2006 został zdegradowany na rok do Promozione Emilia-Romagna. W 2008 roku AC Imolese znów został wykluczony z ligi na poziomie federalnym. Stowarzyszenie Imolese Calcio 1919 SSD r.l. wykupił kompleks firmowy poprzednika, przejmując jego tytuł sportowy i utrzymując miejsce w lidze. W 2013 klub po wygranych barażach został promowany do Serie D. Przed rozpoczęciem sezonu 2014/15 wprowadzono reformę systemy lig, wskutek czego Serie D awansowała na czwarty poziom. W sezonie 2017/18 zajął drugie miejsce w grupie D Serie D,[2] a potem wygrał baraże o awans do Serie C. W 2018 klub przekształcił nazwę na Imolese Calcio 1919 S.r.l.

Barwy klubowe, strój

[edytuj | edytuj kod]

Klub ma barwy niebiesko-czerwone. Zawodnicy domowe spotkania zazwyczaj grają w pasiastych pionowo niebiesko-czerwonych koszulkach, niebieskich spodenkach oraz niebieskich getrach.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Trofea międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-05-2020).

Trofea krajowe

[edytuj | edytuj kod]
Włochy Zdobyte trofea w rozgrywkach Włoch (stan na: 31-05-2021)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0

Puchar
zdobywca 0
finalista 0
1/32 finału 2 1926/27, 2019/20

II liga
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
  • Serie C (D3):
    • 3.miejsce (1x): 2018/19 (B)
  • Serie D (D4):
    • mistrz (1x): 1968/69 (D)

Struktura klubu

[edytuj | edytuj kod]

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Klub piłkarski rozgrywa swoje mecze domowe na Stadio Romeo Galli w mieście Imola o pojemności 1,5 tys. widzów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Italy – Foundation Dates [online], RSSSF [dostęp 2021-03-07] (ang.).
  2. Risultati Serie D Girone D - Italia - 2017-18 [online], Tuttocampo.it [dostęp 2021-06-23] (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]