Ina Coolbrith | |
Imię i nazwisko |
Ina Donna Coolbrith |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1841 |
Data i miejsce śmierci |
29 lutego 1928 |
Narodowość |
amerykańska |
Język |
angielski |
Dziedzina sztuki |
Ina Coolbrith (ur. 10 marca 1841 w Nauvoo, zm. 29 lutego 1928 w Berkeley) – poetka amerykańska[1].
Ina Coolbrith przyszła na świat 10 marca 1841 roku jako Josephine Donna Smith, córka Dona Carlosa Smitha, brata założyciela mormońskiej wspólnoty religijnej Josepha Smitha[2] i Agnes Moulton Coolbrith. Jej ojciec zmarł, kiedy jeszcze była dzieckiem. Matka opuściła kościół mormoński i ponownie wyszła za mąż. Rodzina przeprowadziła się do Kalifornii, gdzie panowała wtedy gorączka złota. Poetka kształciła się w Los Angeles[2]. Jako nastolatka opublikowała swoje pierwsze wiersze w tamtejszych czasopismach[2]. Wcześnie wyszła za mąż za Roberta B. Carsleya[1]. Małżeństwo okazało się nieudane. Zmarło jej dziecko[2]. Po trzech latach rozwiodła się[1]. W 1865 przyjęła za swoje nazwisko panieńskie matki i zaczęła występować jako Ina Donna Coolbrith, albo w skrócie Ina D. Coolbrith[2][1]. Osiedliła się w San Francisco, gdzie wspólnie z Bretem Harte wydawała pismo Overland Monthly[2][1]. W 1874 adoptowała troje sierot[2]. Została bibliotekarką. Przez dwadzieścia lat pracowała w Oakland Free Public Library, gdzie się zetknęła z młodym Jackiem Londonem i Isadorą Duncan[2][1]. W wielkim trzęsieniu ziemi i pożarze San Francisco w 1906 roku zniszczeniu uległy liczne jej prace. Zmarła 29 lutego 1928 roku w Berkeley[3]. Została pochowana na Oakland’s Mountain View Cemetery[2]. W Kalifornii istnieje Koło Iny Coolbrith (Ina Coolbrith Circle)[4].
Ina Coolbrith wydała między innymi tomiki A Perfect Day, and Other Poems (1881), The Singer of the Sea (1894), Songs from the Golden Gate (1895) i California (1918). W 1915 została pierwszą poetką-laureatką stanu Kalifornia[2][5]. Do jej najbardziej znanych wierszy należy Longing[6].