Indukcja asymetryczna – termin stereochemiczny opisujący zjawisko uprzywilejowanego tworzenia jednego enancjomeru lub diastereoizomeru w reakcji chemicznej jako efekt chiralnych właściwości substratu, katalizatora lub środowiska reakcji[1].
Termin ten został wprowadzony przez Emila Fischera podczas prac z węglowodanami[2].
- ↑ asymmetric induction, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00483, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
- ↑ Ari Koskinen: Asymmetric synthesis of natural product. Chichester ; New York: J. Wiley, 1993, s. 16. DOI: 10.1002/9781118347300.ch1. ISBN 0-471-93848-3.