Siedziba Instytutu | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1995 |
Siedziba | |
Dyrektor | |
Położenie na mapie Estonii | |
57°50′43,73″N 26°59′32,35″E/57,845481 26,992319 | |
Strona internetowa |
Instytut Võro (Võro Instituut) – państwowa instytucja badawcza zajmująca się ochroną, rozpowszechnianiem, oraz rozwojem języka võro. Główna siedziba Instytutu mieści się w Võru na południu Estonii[1].
Võro jest jednym z języków ugrofińskich z podgrupy bałtycko-fińskiej (rodzina uralska)[2], właściwym dla liczącej ok. 70 tys. ludzi populacji zamieszkałej w południowo-wschodniej części Estonii, oraz w przygranicznych rejonach Łotwy i Rosji (nad jeziorem Pejpus)[3]. Przez długi czas był uważany za dialekt estońskiego[4], po rozpadzie ZSRR został uznany przez miejscowe władze za odrębny język. Ma status języka regionalnego w prowincji Tartu (pol. Dorpat) i jest wykładany w 26 szkołach[5]. Dwa razy w miesiącu wychodzi w nim gazeta „Uma Leht”[6]. Mimo to ulega zanikowi. Przekład biblijnego Nowego Testamentu na język võro powstał w 1686 roku[7].
Instytut został założony z inicjatywy rządu Estonii w 1995 roku[1]. Obecnym dyrektorem instytutu jest Rainer Kuuba[8]. Pracownikami Instytutu są między innymi Evar Saar[9] i Sulev Iva[10]. Głównym celem placówki jest ocalenie języka võro od zapomnienia poprzez między innymi organizowanie konferencji tematycznych[11], czy wydawanie publikacji w tym języku[12]. Instytut posiada również własną bibliotekę[13].