Iorgu Iordan

Iorgu Iordan
ilustracja
Data urodzenia

1888

Data śmierci

1986

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

rumuńska

Multimedia w Wikimedia Commons

Iorgu Iordan (ur. 1888, zm. 1986[1]) – rumuński językoznawca i filolog[1], specjalista w zakresie komparatystyki języków romańskich[2]. Założyciel Instytutu Językoznawstwa w Bukareszcie[2].

Studiował germanistykę i prawo. Doktorat z filologii współczesnej uzyskał w 1919 r. na Uniwersytecie w Jassach. Rozprawę poświęcił fonetyce języka rumuńskiego[2].

Wybrana twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Rumanische Toponomastik, Bonn & Leipzig, Kurt Schroeder Verlag, 1924.
  • Istoria literaturii italiene, Iași, Universitatea din Iași, 1928.
  • Introducere în studiul limbilor romanice. Evoluția și starea actuală a lingvisticii romanice, Iași, Institutul de Filologie Română, 1932.
  • Gramatica limbii române, Bucharest, 1937 (wyd. 2. 1946).
  • Limba română actuală. O gramatică a „greșelilor”, Iași, Institutul de Arte Grafice „Alexandru A. Terek”, 1943 (wyd. 2. 1947).
  • Stilistica limbii române, Bucharest, Institutul de Linguistică Română, 1944 (wyd. 2. 1975).
  • Lingvistica romanică. Evoluție. Curente. Metode, Bucharest, Editura Academiei, 1962 (wyd. 2. 1970).
  • Toponimia românească, Bucharest, Editura Academiei, 1963.
  • Scrieri alese, Bucharest, Editura Academiei, 1968.
  • Memorii, t. I–III, Bucharest, Editura Eminescu, 1976-1979.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Iordan, Iorgu, 1888-1986. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-17)]. (cz.).
  2. ↑ a b c M. C. Augusto: Iordan, Iorgu (1888–1986). W: Keith Brown (red.): Encyclopedia of Language and Linguistics. Wyd. 2. T. 6: Inu–Lea. Boston: Elsevier, 2005, s. 10–11. DOI: 10.1016/B0-08-044854-2/02645-6. ISBN 978-0-08-054784-8. OCLC 61441874. (ang.).