Irene Curtoni
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
C.S. Esercito | |||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
2.03 2012, Ofterschwang (3. miejsce – gigant) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Irene Curtoni (ur. 11 sierpnia 1985 w Échirolles) – włoska narciarka alpejska pochodzenia francuskiego, specjalizująca się w konkurencjach technicznych, brązowa medalistka mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej zaprezentowała się 2 grudnia 2000 roku podczas zawodów FIS Race w St. Vigilio di Marebbe. Zajęła wtedy 85. miejsce w slalomie gigancie. Nigdy nie startowała na mistrzostwach świata juniorów. W Pucharze Świata zadebiutowała 29 grudnia 2007 roku w Lienzu, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 13 stycznia 2008 roku w Mariborze, zajmując 16. pozycję w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu jedyny raz stanęła 2 marca 2012 roku w Ofterschwang, kończąc giganta na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Viktoria Rebensburg i Tina Maze ze Słowenii. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2011/2012, kiedy zajęła 16. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była ósma.
W 2011 roku zajęła jedenaste miejsce w slalomie podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen. Była też między innymi czternasta w gigancie na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Schladming. W 2018 roku wzięła udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu, gdzie zajęła piąte miejsce w zawodach drużynowych i 10. miejsce w slalomie. Rok później, wspólnie z Larą Della Mea, Simonem Maurbergerem i Alexem Vinatzerem zdobyła brązowy medal w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Åre.
Jej siostra, Elena, również uprawia narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10. | 16 lutego | 2018 |  Pjongczang
|
Slalom | 1:38,63 | +2,41 |  Frida Hansdotter
|
| 5. | 24 lutego | 2018 | Pjongczang
|
Drużynowo | - | - |  Szwajcaria
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DSQ2 | 14 lutego | 2009 |  Val d’Isère
|
Slalom | 1:51,80 | - |  Maria Höfl-Riesch
|
| 27. | 17 lutego | 2011 | Ga-Pa
|
Gigant | 2:20,54 | +3,52 |  Tina Maze
|
| 11. | 11 lutego | 2011 | Ga-Pa
|
Slalom | 1:45,79 | +2,71 |  Marlies Schild
|
| 14. | 14 lutego | 2013 | Schladming
|
Gigant | 2:08,06 | +3,79 | Tessa Worley
|
| DNF1 | 16 lutego | 2013 | Schladming
|
Slalom | 1:39,85 | - |  Mikaela Shiffrin
|
| DNF1 | 18 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Slalom | 1:37,27 | - | Mikaela Shiffrin
|
2.
|
12 lutego | 2019 | Åre
|
Drużynowo | - | - | Szwajcaria
|
| DNF1 | 16 lutego | 2019 | Åre
|
Slalom | 1:57,05 | - | Mikaela Shiffrin
|
| 18. | 20 lutego | 2021 |  Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 2:30,66 | +4,17 | Katharina Liensberger
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2007/2008: 106.
- sezon 2008/2009: 72.
- sezon 2009/2010: 83.
- sezon 2010/2011: 52.
- sezon 2011/2012: 16.
- sezon 2012/2013: 22.
- sezon 2014/2015: 38.
- sezon 2015/2016: 38.
- sezon 2016/2017: 38.
- sezon 2017/2018: 22.
- sezon 2018/2019: 32.
- sezon 2019/2020: 43.
- sezon 2020/2021: 57.
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]
Ofterschwang – 2 marca 2012 (gigant) – 3.miejsce[1]
Courchevel – 20 grudnia 2017 (slalom równoległy) – 3.miejsce
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ex aequo z Elisabeth Görgl