Data i miejsce urodzenia
30 kwietnia 1950 Pompano Beach
Data i miejsce śmierci
18 września 2021 Pompano Beach
Wzrost
165 cm
Dorobek medalowy
Iris LaVerne Davis , po mężu Hicks (ur. 30 kwietnia 1950 w Pompano Beach , zm. 18 września 2021 tamże[1] ) – amerykańska lekkoatletka, sprinterka , dwukrotna mistrzyni igrzysk panamerykańskich , olimpijka.
9 lipca 1971 w Bakersfield ustanowiła wraz z koleżankami z reprezentacji Tennessee State University rekord świata w sztafecie 4 × 110 jardów czasem 44,7 s[2] .
Zdobyła złote medale w biegu na 100 metrów (wyprzedzając Stephanie Berto z Kanady i Silvię Chivás z Kuby) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Orien Brown , Pat Hawkins , Mattiline Render i Davis) na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali[3] .
Zajęła 4. miejsca w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Martha Watson , Render, Mildrette Netter i Davis) na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium [1] .
Davis była mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU ) w biegu na 100 metrów w 1971 i 1973[4] , a także halową mistrzynią USA w biegu na 60 jardów w 1972 i 1973[5] .
Jej rekord życiowy w biegu na 100 metrów wynosił 11,27 s (ustanowiony 1 września 1972 w Monachium)[6] .
↑ a b Iris Davis [online], olympedia.org [dostęp 2021-10-05] (ang. ) .
↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF , s. 297 [dostęp 2021-03-23] (ang. ) .
↑ Pan-American Games, Cali, Colombia 1971 [online], atfs.org, s. 17, 20 [dostęp 2021-03-23] (ang. ) .
↑ United States Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-23] (ang. ) .
↑ United States Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-23] (ang. ) .
↑ Iris Davis w bazie World Athletics (ang. ) [dostęp 2021-03-23].
1951 : USA (Jackson , Patton , Dwyer , Moreau )
1955 : USA (B. Jones , Daniels , Faggs , Landry )
1959 : USA (Daniels , B. Jones , L. Williams , Rudolph )
1963 : USA (M. White , Brown , W. White , Harris )
1967 : Kuba (Quesada , Garbey , Echeverría , Cobián )
1971 : USA (Davis , Render , Brown , Hawkins )
1975 : USA (Jiles , Morehead , Cheeseborough , Watson )
1979 : USA (Brisco , Cheeseborough , Morehead , Hawkins )
1983 : USA (Washington , Jackson , Cliette , Givens )
1987 : USA (Devers , Finn-Burrell , Torrence , Echols )
1991 : Jamajka (Phillips , Duhaney , McDonald , Frazer )
1995 : USA (Harris , Twiggs , Webb , Gaines )
1999 : Jamajka (Dowdie , Richards , Bailey , Grant )
2003 : USA (A. Williams , Moore , Daigle , L. Williams )
2007 : Jamajka (Brooks , Rowe , Bailey , Dowdie )
2011 : Brazylia (Lemos , Gomes , Krasucki , Santos )
2015 : USA (Pierre , Lawson , Akinosun , Whitney )
2019 : Brazylia (Fidelis , Rosa , Martins , Santos )
2023 : Kuba (Moreira , Verdecia , Ya. García , Yu. García , Echazabal )
↑ a b c d e f g h i j Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich , w innych latach były to odrębne imprezy
↑ Nie rozegrano
↑ a b c d e Najlepsza Amerykanka w biegu finałowym, w mistrzostwach AAU występowały też zawodniczki z innych krajów
↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19
Do 1927 oraz w latach 1929–1931, 1955, 1957–1958, 1961–1962, 1965–1966, 1969–1970, 1973–1974 rozgrywano biegi na 100 jadrów (91,44 metra)
W latach 1927–1932 bieg odbywał się na dystansie 40 jardów (36,576 metra), 1933–1954 – 50 metrów, 1956–1964 – 50 jardów (45,72), 1965–1986 – 60 jardów (54,864), 1987–1990 – 55 metrów. Mistrzostwa mają charakter otwarty, mogą w nich występować zawodniczki z innych krajów.