István Vaskuti

István Vaskuti
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1955
Debreczyn

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 kajakarstwo
(C-2 500 m)
Mistrzostwa świata
złoto Sofia 1977 C-2 500 m
złoto Belgrad 1978 C-2 500 m
złoto Belgrad 1978 C-2 10 000 m
złoto Nottingham 1981 C-2 500 m
złoto Nottingham 1981 C-2 10 000 m
złoto Tampere 1983 C-2 10 000 m
złoto Mechelen 1985 C-2 500 m
złoto Montreal 1986 C-2 500 m
złoto Montreal 1986 C-2 1000 m
brąz Duisburg 1979 C-2 10 000 m
brąz Belgrad 1982 C-2 500 m
brąz Belgrad 1982 C-2 10 000 m

István Vaskuti (ur. 4 grudnia 1955 w Debreczynie[1]) – węgierski kajakarz, kanadyjkarz, złoty medalista olimpijski z Moskwy i dziewięciokrotny mistrz świata.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zdobył złoty medal w wyścigu kanadyjek dwójek (C-2) na dystansie 500 metrów, w parze z László Foltánem, na mistrzostwach świata w 1977 w Sofii[2]. Na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie wywalczył dwa złote medale w konkurencji dwójek: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Tamásem Budayem[3], a na mistrzostwach świata w 1979 w Duisburgu zdobył brązowy medal w wyścigu dwójek na 10 000 metrów (z Budayem) i zajął 6. miejsce w konkurencji C-2 na 500 metrów (z Foltánem)[4].

Zwyciężył wraz z Foltánem w dwójkach na dystansie 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. Osada węgierska wyprzedziła Ivana Patzaichina i Petre Capustę z Rumunii oraz Borisława Ananiewa i Nikołaja Iłkowa z Bułgarii[1]. Ponownie zdobył dwa złote medale w wyścigach C-2 na mistrzostwach świata w 1981 w Nottingham: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Budayem[5]. Na mistrzostwach świata w 1982 w Belgradzie wywalczył dwa brązowe medale na tych samych dystansach i z tymi samymi partnerami[6], a na mistrzostwach świata w 1983 w Tampere zwyciężył z Budayem na 10 000 metrów i zajął z Foltánem 4. miejsce na 500 metrów[7].

Zdobył złoty medal w wyścigu dwójek na 500 metrów, w osadzie z Jánosem Sarusim Kisem, na mistrzostwach świata w 1985 w Mechelen, a także zajął 7. miejsce w konkurencji C-2 na 1000 metrów (z Sarusim Kisem) i 6. miejsce na 10 000 metrów (z Budayem)[8]. Wraz z Sarusim Kisem zdobył złote medale na dystansach 500 metrów i 1000 metrów oraz zajął 5. miejsce na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1986 w Montrealu[9].

Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu był chorążym reprezentacji Węgier. Wystąpił wraz z Sarusim Kisem w wyścigu dwójek na 500 metrów, zajmując 6. miejsce[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c István Vaskuti [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  2. ↑ 1977 WCh Sofia, BUL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  3. ↑ 1978 WCh Belgrad, YUG [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  4. ↑ 1979 WCh Duisburg, FRG [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  5. ↑ 1981 WCh Nottingham, GBR [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  6. ↑ 1982 WCh Belgrad, YUG [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  7. ↑ 1983 WCh Tampere, FIN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  8. ↑ 1985 WCh Mechelen, BEL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  9. ↑ 1986 WCh Montreal, CAN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
Mistrzowie olimpijscy w dwójce mężczyzn – kanadyjki (C–2 500 m)