| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Jürg Wyttenbach (ur. 2 grudnia 1935 w Bernie[1][2], zm. 22 grudnia 2021 w Bazylei[3][4]) – szwajcarski kompozytor, pianista i dyrygent.
W latach 1945–1954 studiował w konserwatorium w Bernie u Kurta von Fischera (teoria) i Sándora Veressa (kompozycja), następnie od 1955 do 1957 roku kształcił się u Yvonne Lefébure (fortepian) i Josepha Calveta (kameralistyka) w Konserwatorium Paryskim[1][2]. W latach 1958–1959 odbył studia pianistyczne u Karla Engela w Hochschule für Musik w Hanowerze[1][2]. Wykładał w szkole muzycznej w Biel/Bienne (1959–1967) oraz w konserwatoriach w Bernie (1962–1966) i Bazylei (od 1967)[1][2].
Występował jako dyrygent i pianista, m.in. z działającym pod auspicjami Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej zespołem Basler Ensemble, którego był współzałożycielem[1]. Zdobył I nagrodę w konkursie kompozytorskim im. Béli Bartóka (1958), nagrodę na międzynarodowym konkursie wykonawczym w Genewie (1959) i nagrodę kompozytorską Schweizerischer Tonkünstlerverein (2003)[1].
Swoje kompozycje pisał najczęściej dla zaprzyjaźnionych wykonawców, stąd w jego twórczości brak muzyki symfonicznej[1]. Początkowo obracał się w kręgu postwebernowskiego języka muzycznego, później zwrócił się w kierunku muzyczno-teatralnych eksperymentów zainspirowanych twórczością Györgya Ligetiego i Mauricia Kagela[1]. Interesował się rolą ekspresji i dramaturgicznej roli gestu w procesie wykonywania muzyki, tworząc teatr instrumentalny będący kolażem luźnych epizodów, pozbawionych ciągłości akcji[1].
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]