Język drubea

Drubea
Obszar

Nowa Kaledonia

Liczba mówiących

1210 (2009)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 duf
IETF duf
Glottolog dumb1241
Ethnologue duf
WALS pta
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język drubea (diubea, dubea, dumbea), także: naa drubea (naa dubea, nraa drubea, ndumbea), paitajęzyk austronezyjski z południowej Nowej Kaledonii. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 1210 osób[1].

Zróżnicowanie dialektalne nie zostało bliżej poznane. Odnotowano niewielkie różnice między odmianami z wybrzeży wschodniego i zachodniego[1].

W języku drubea występuje mieszany system liczbowy, z elementami systemów piątkowego i dwudziestkowego. Należy do tonalnych języków austronezyjskich[2].

Został opisany w postaci słownika i opracowania gramatycznego (1990)[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Drubea, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Drubea / Dumbea. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2023-10-07]. (ang.).
  3. Tadahiko L.A. Shintani, Yvonne Païta, Dictionnaire de la langue de Païta, Nouméa: Société d’études historiques de la Nouvelle-Calédonie, 1990 (Publications de la Société d’études historiques de Nouvelle-Calédonie 43), OCLC 25837778 [dostęp 2023-10-07] (fr.).
  4. Yvonne Païta, Tadahiko L.A. Shintani, Grammaire de la langue de Païta, Nouméa: Société d’études historiques de la Nouvelle-Calédonie, 1990 (Publications de la Société d’études historiques de Nouvelle-Calédonie 44), OCLC 35791832 [dostęp 2023-10-07] (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]