Język ketengban

Ketengban
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

10 tys. (2000)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 xte
IETF xte
Glottolog kete1254
Ethnologue xte
BPS 1009 6
WALS ktn
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ketengban, także: kufel-wenga, kupel, oktengban[1][2]język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, w rejonie gór wschodnich (na wschód od terytorium Nalca, na zachód od Ngalum, blisko granicy z Papuą-Nową Gwineą)[2]. Należy do grupy języków mek(inne języki)[1]. Nazwa „mek” (oznaczająca wodę lub rzekę) określa szereg pokrewnych języków i kultur w regionie[3].

Według danych z 2000 roku posługuje się nim blisko 10 tys. osób. Katalog Ethnologue wyróżnia cztery dialekty: okbap, omban, bime, onya[1].

Pod auspicjami Summer Institute of Linguistics zebrano słownictwo ketengban (1990)[4]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ketengban, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 12. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 575. ISBN 978-0-88312-815-2. OCLC 27019605. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).
  3. Wulf Schiefenhövel, Eipo, [w:] David Levinson (red.), Encyclopedia of World Cultures, t. 2: Oceania, Boston: G.K. Hall, 1991, s. 55–59, ISBN 0-8168-8840-X, OCLC 22492614 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-01] (ang.).
  4. Andrew Sims i inni, Deiyo upu : Ketengban vocabulary : Perbendaharaan kata bahasa Ketengban, Jayapura: Universitas Cenderawasih / Summer Institute of Linguistics, 1990 (Publikasi khusus bahasa daerah B-5), ISBN 979-8132-60-2, OCLC 25522247 [dostęp 2024-08-15] (ang. • indonez.).