| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
25 (2000)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mvs | ||
| IETF | mvs | ||
| Glottolog | mass1263 | ||
| Ethnologue | mvs | ||
| BPS | 1055 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język massep (a. masep), także: potafa, wotaf[1][2] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 25 osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują wieś Masep w dystrykcie Pantai Barat (kabupaten Sarmi)[3]. Pomimo niewielkiej liczby użytkowników nie jest krytycznie zagrożony wymarciem. Z dostępnych danych wynika, że posługują się nim wszyscy członkowie społeczności, w różnych grupach wiekowych[2][4]. W użyciu jest także lokalny malajski, który służy do komunikacji z sąsiednimi społecznościami[5][6]. Pod koniec lat 90. XX w. język indonezyjski nie był zbyt szeroko znany[7].
Sama społeczność określa swój język jako „wotaf”[6].
Nie został bliżej opisany w literaturze. William A. Foley (2018) i Harald Hammarström (2018) klasyfikują go jako izolat[2][4]. Timothy Usher łączy go z językami łańcucha Foja[5].