Język tiruray

Tiruray
Obszar

Filipiny

Liczba mówiących

60 500 (2005)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 tiy
IETF tiy
Glottolog tiru1241
Ethnologue tiy
WALS try
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tiruray (a. tirurai), także teduray (a. téduray) – język austronezyjski z grupy języków filipińskich[1]. Według danych z 2005 r. ma 60 500 użytkowników, zamieszkujących obszar Maguindanao (region Bangsamoro) oraz prowincję Sultan Kudarat (region Soccsksargen) w południowych Filipinach[2]. Posługuje się nim grupa etniczna Tiruray (zwana też Teduray, Teguray lub Tidulay)[3][4].

W użyciu są też inne języki (maguindanao, tagalski, angielski)[5].

Pierwsze materiały nt. języka tiruray pochodzą z końca XIX w.[5] Są wśród nich: dwutomowy słownik (1892/1893)[6][7] oraz opis gramatyczny (1892)[8]. W latach 60. XX w. badania wśród Tiruray prowadził S.A. Schlegel[5], autor słownika z 1971 r.[9]

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Blust 1991 ↓, s. 81.
  2. ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tiruray, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. ↑ Pristiwanto i inni, Legal di Marore, ilegal di Tahuna: kajian atas peredaran barang di wilayah lintas batas di Kabupaten Kepulauan Sangihe, Yogyakarta: Kepel Press, 2013, s. 43, ISBN 978-602-1228-15-9 (indonez.).
  4. ↑ Grace Wood Moore, Tiruray, [w:] Frank M. LeBar (red.), Ethnic Groups of Insular Southeast Asia, t. 2: Philippines and Formosa, New Haven: Human Relations Area Files Press, 1975, s. 41–45, ISBN 0-87536-405-5, OCLC 312565975 (ang.).
  5. ↑ a b c Jozef Genzor, Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon (recenzja), „Asian and African Studies”, 9, Bratislava: Department of Oriental Studies, Slovak Academy of Sciences, 1973, s. 198 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
  6. ↑ Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 1. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1892. OCLC 919739154. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
  7. ↑ Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 2. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1893. OCLC 833910999. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
  8. ↑ Guillermo Bennásar, Observaciones gramaticales sobre la lengua tiruray, Manila: Imp. y litog. de M. Pérez, hijo, 1892, OCLC 12940386 [dostęp 2024-03-10] (hiszp.).
  9. ↑ Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon, Berkeley: University of California Press, 1971 (University of California Publications in Linguistics 67), ISBN 0-520-09359-3, OCLC 145723 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]