Język uruangnirin

Uruangnirin
Obszar	Papua Zachodnia (Indonezja)
Liczba mówiących	400 (1983)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa centralna; Języki północnego Bomberai; Język uruangnirin;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	urn
IETF	urn
Glottolog	urua1244
Ethnologue	urn
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język uruangnirin, także: karas darat^[1]^[2], faur, tubiruasa^[3]^[4] – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Papua Zachodnia, na wyspach Faur i Tuburuasa (grupa wysp Karas) oraz na półwyspie Bomberai. Według danych z 1983 roku posługuje się nim 400 osób^[3].

Termin Karas Darat określa dwie mniejsze wyspy w grupie wysp Karas, gdzie rozpowszechniony jest ten język. Jego użytkownicy zamieszkują miejscowości Tuberwasak (Tuburuasa, Tubir Wasak) i Tarak na wyspie północnej oraz Faur (Faor) i Kiaba na wyspie południowej^[2].

Jego przynależność lingwistyczna nie została dobrze ustalona. Do bliskich krewnych tego języka należą onin i sekar, przypuszczalnie także język yamdena z archipelagu Moluków^[5].

Przypisy

↑ Sejarah Singkat. Pemerintah Kabupaten Fakfak. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (indonez.).
↑ ^a ^b Eline Visser: A grammar of Kalamang. Berlin: Language Science Press, 2022, s. 1–2, seria: Comprehensive Grammar Library 4. DOI: 10.5281/zenodo.6499927. ISBN 978-3-96110-343-0. [dostęp 2022-08-27]. (ang.).
↑ ^a ^b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Uruangnirin, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Uruangnirin. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-30)]. (ang.).
↑ Robert Blust. Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 241–293, 1993. DOI: 10.2307/3623195. ISSN 0029-8115. JSTOR: 3623195. (ang.).

[sejarah-1] Sejarah Singkat. Pemerintah Kabupaten Fakfak. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (indonez.).

[grammar-2] Eline Visser: A grammar of Kalamang. Berlin: Language Science Press, 2022, s. 1–2, seria: Comprehensive Grammar Library 4. DOI: 10.5281/zenodo.6499927. ISBN 978-3-96110-343-0. [dostęp 2022-08-27]. (ang.).

[Ethnologue-3] David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Uruangnirin, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

[Glottolog-4] Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Uruangnirin. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-30)]. (ang.).

[Blust1993-5] Robert Blust. Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 241–293, 1993. DOI: 10.2307/3623195. ISSN 0029-8115. JSTOR: 3623195. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]