JK Business (jap. JKビジネス) – w kulturze japońskiej biznes JK odnosi się do płatnych randek z nieletnimi dziewczynami[1]. Skrót JK oznacza joshi kōsei (jap. 女子 高生), co oznacza licealistę. Usługa była znana jako „świeży biznes” jednak kiedy policja rozpoczęła dochodzenia w sprawie praktyk „JK”; powstał „sanpo biznes”, polegający na płaceniu dziewczynie za dotrzymywanie towarzystwa mężczyźnie poprzez spacery lub rozmowę z nim[2]. Typowy scenariusz spotkania JK polega na tym, że licealista rozdaje ulotki zapraszające na JK osanpo (jap. JKお散歩), co oznacza spacer, randkę na spacerze[3][4]. Innym sposobem na tę działalność jest refleksologia[5]. Wiele takich dziewczyn pracuje w Akihabarze w Tokio[6][7].
Departament Stanu USA poinformował w 2017 r., Że rząd Japonii „nie przestrzega w pełni minimalnych standardów eliminacji handlu ludźmi” i „nadal ułatwia prostytucję japońskich dzieci”. Uzasadniano to tym, że „prostytucja nieletnich jest nadal społecznie akceptowana”[8]. Jednak w raporcie z 2018 r. Japonia została już sklasyfikowana jako kraj „Poziomu 1”, co w pełni spełnia minimalne wymagania[9][10]. Utrzymało się to również w 2019 roku[11], ale ponownie obniżono status do „poziomu 2” w sprawozdaniach z lat 2020, 2021 i 2022[12][13][14].
Yumeno Nito, krytyczka bezczynności rządu w sprawie problemu, utworzyła organizację charytatywną, która ma na celu pomoc dziewczynom z Tokio[15][16]. Antropolodzy kulturowi opisali Japonię jako kraj o kulturze wstydu, która utrudnia nastolatkom uciekającym z domu, szukanie pomocy, co czyni je łatwymi ofiarami handlu na potrzeby przemysłu seksualnego[17][18].