Jabłoń-Dąbrowa
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-212[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0402052[5] |
Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
 52°54′39″N 22°41′49″E/52,910833 22,696944[1]
| |
Jabłoń-Dąbrowa – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Jabłoni Kościelnej[7].
Historia wsi
[edytuj | edytuj kod]Założona w XV lub XVI w. Tworzyła okolicę szlachecką Jabłoń wzmiankowaną w XV w. Wsie rozróżnione drugim składnikiem nazwy[8].
Jablonia Dambrowka wzmiankowana w 1569. Nazwa wsi pochodzi od słowa dąbrowa, czyli las dębowy. W 1580 podatek płacili: Matys i Szczepan Jabłońscy, ich brat Paweł (5 włók), Adam Śliwowski (1 włóka), Tomasz Rządcza (2 i pół morgi). Paweł ze względu na pożar w gospodarstwie nie płacił podatku ze swojej części[9].
Obok istniał przysiółek Jabłoń Zgniła o powierzchni pół włóki. Z czasem te dwie części stały się jedną miejscowością o nazwie: Jabłonie Dąbrowa Zgniła lub Dąbrowa Zgniła Jabłoń.
Mieszkający w sąsiednich wsiach Jabłońscy pieczętowali się herbem Jasieńczyk. Drobnoszlacheccy właściciele z tej wsi używali herbu Dąbrowa. Zapewne pierwotnie byli Jasieńczykami, lecz z nieznanych powodów w XVI wieku ta gałąź Jabłońskich przyjęła herb Dąbrowa.
W spisie podatkowym z 1629 r. Dąbrowa-Zgniła. Dziedzicami byli: Stanisław i Mateusz (Mathiae), Wojciech Brzozowski, Marcin Jabłoński, Piotr i Adam, Adam i Stanisław, Wojciech i Wawrzyniec, Wojciech Proszeński oraz Jaros Zarzecki. Mieszkały tu też dwie rodziny chłopskie. Kolejny spis wymienia: Stanisława i Mateusza z inszemi cześnikami.
W 1658 Stanisław Jabłoński, komornik ziemski bielski, dziedziczył na Jabłoni-Dąbrowie i Dobkach.
W spisach podatkowych ziemi bielskiej z 1676 roku – Jabłonie Dąbrowa Zgniła. Na mapach Podlasia z końca XVIII wieku – Dąbrowa Zgniła Jabłoń[9].
W roku 1827 wieś liczyła 31 domów i 150 mieszkańców. Pod koniec XIX w. wieś należała do powiatu mazowieckiego, gmina Piekuty, parafia Jabłoń. Domów 31, grunty rolne o powierzchni 465 morgów[8].
W 1921 roku we wsi naliczono 38 domów oraz 206 mieszkańców (wśród nich jeden prawosławny i 6 żydów).
Ochotnicza Straż Pożarna w Jabłoni-Dąbrowie powstała w 1974 roku. Należy do niej 20 strażaków.
W roku 2006 miejscowość liczyła 36 domów i 162 mieszkańców[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42924
- ↑ Wieś Jabłoń-Dąbrowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 361 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b Jabłoń (2) J. okolica szlachecka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 340.
- ↑ a b c Historia Poszczególnych Miejscowości z Terenu Gminy Nowe Piekuty. www.nowepiekuty.pl. [dostęp 2015-05-08].
