wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-212[4] |
Tablice rejestracyjne |
BWM |
SIMC |
0402106[5] |
Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego | |
52°53′22″N 22°39′49″E/52,889444 22,663611[1] |
Jabłoń-Piotrowce – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].
Zaścianek szlachecki Piotrowce należący do okolicy zaściankowej Jabłonia położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie brańskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Jabłoni Kościelnej[8].
Wieś założona prawdopodobnie na przełomie XV i XVI w. przez Piotra z rodu Jabłońskich[9]. Wraz z innymi wsiami tworzyła okolicę szlachecką Jabłoń wzmiankowaną w XV w.[10]. Wsie rozróżnione drugim członem nazwy.
Spis wojskowy z 1528 r. wymienia 2 rycerzy: Jana Petrowicza z Małkoni i Tworko Petrowicza. W 1580 dziedziczyli tu: Jakub Stawierej (1/2 włóki), Stanisław Kostro (1 włóka), Stanisław Moczydło (2 włóki i 22 morgi), Jurga Kostro (1/2 włóki).
W XVII w. Piotrowice. Spis podatkowy z roku 1673 wymienia Stanisława Płońskiego, viceregenta ziemskiego bielskiego[9].
W I Rzeczypospolitej miejscowość należała do ziemi bielskiej.
W roku 1827 wieś liczyła 31 domów i 170 mieszkańców. Pod koniec XIX w. należała do powiatu mazowieckiego, gmina Piekuty, parafia Jabłoń. Domów 29, grunty rolne w pszennej glebie o powierzchni 388 morg[10].
Na przełomie XIX i XX w. na 31 gospodarstw 30 należało do drobnoszlacheckich właścicieli. Uprawiano wtedy 232 ha ziemi. Przeciętne gospodarstwo liczyło prawie 6 ha.
W czasie spisu powszechnego z 1921 r. naliczono 26 domów i 164 mieszkańców.
W roku 2008 wieś liczyła 25 domów i 126 mieszkańców[9].