Jacek Soliński

Jacek Soliński
Ilustracja
Jacek Soliński (2012)
Data i miejsce urodzenia

1957
Bydgoszcz

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Jacek Soliński (ur. 1957 w Bydgoszczy) – polski grafik, malarz, publicysta plastyczny i wydawca.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem PLSP w Bydgoszczy. Od 1979 roku prowadzi – wspólnie z Janem Kają – Galerię Autorską. Dokumentacja działalności Galerii Autorskiej i dokonania jej twórców eksponowane były m.in. w Bydgoszczy, Lublinie, Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Sopocie, Toruniu, Wrocławiu, Łodzi, oraz za granicą w: Rzymie, Paryżu, Tokio, Edynburgu, Pradze, Beroun i Krakovcu[1][2].

W latach 1987–1992 studiował teologię w Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy (filia Papieskiego Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu) – dyplom uzyskał w 1994 roku. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Jest bratem poety, pisarza i wydawcy Krzysztofa Solińskiego.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. realizował projekty konceptualne. Od 1986 roku realizuje w Galerii Autorskiej corocznie jednodniową wystawę linorytów. Razem z Janem Kają prowadzi wydawnictwo Galerii Autorskiej. Nakładem tej oficyny ukazało się ponad 150 publikacji (katalogów do wystaw, unikatowych książek autorskich, tekstów krytycznych, esejów, tomików poezji, prozy, książek filozoficznych i albumów monograficznych).

Opublikował własnym sumptem, w technice linorytu, trzy książki unikatowe:

  • W sercowiejnym dnieniu (1982 – nakład 100+25 egzemplarzy)
  • Odmawianie czasu przeznaczonego (1983 – nakład 100+25 egzemplarzy)
  • Walki z potworami (1985).

W latach 1980–1983 wydał pięć tomików prozą. Jest również autorem publikacji, w których łączy cykle linorytów z epigramami, modlitwami, poezją i prozą:

  • Strony pamięci (1989)
  • Pochylenie (1993)
  • Wejście do ciszy (1993)
  • Wielki Tydzień (1996)
  • Podróżnicy sumienia (1996)
  • Czytanie istnienia (1997)
  • Przechodnie i aniołowie (2000).

Jest autorem malarskiego cyklu 366 wizerunków aniołów Opiekunowie czasu. W ramach tego cyklu wydał 10 zbiorów (podcykli) obrazów w połączeniu z tekstami przyjaciół: Aniołowie wybranych dni roku (1999), Aniołowie ukojenia (2005), Aniołowie poetów (2009), Aniołowie filozofów (2010), Aniołowie podróżników (2011), Aniołowie domu (2012), Aniołowie powszednich dni (2012), Aniołowie teologów (2013), Aniołowie ostatnich dni (2014) i Aniołowie przyjaciół (aneks, 2015).

Autor kilkudziesięciu publikacji prasowych (eseje, felietony z zakresu historii sztuki, literatury i filozofii, recenzje) w czasopismach polskich, m.in.: „Topos", „Przegląd Artystyczno-Literacki", Polski Magazyn w regionie, „Kwartalnik Artystyczny Pomorza i Kujaw", oraz kwartalniku polonijnym: „Polski Magazyn w UK"[3][4][5][6].

Przykładowe prace (linoryty i malarstwo)

[edytuj | edytuj kod]
  • „Nauka pokory” (wersja 2) (1988-2001)
    „Nauka pokory” (wersja 2) (1988-2001)
  • „Drzewo Wszechświata” (I – IV-1990)
    „Drzewo Wszechświata” (I – IV-1990)
  • „Wyznaczona pora” (IV – V 1992)
    „Wyznaczona pora” (IV – V 1992)
  • „Siewca i wiatr (1993)
    „Siewca i wiatr (1993)
  • „Wypowiedzenie imienia” (VI-1994)
    „Wypowiedzenie imienia” (VI-1994)
  • „Słuchanie szelestu liścia” (VI-1994)
    „Słuchanie szelestu liścia” (VI-1994)
  • „W każdym momencie” (1995)
    „W każdym momencie” (1995)
  • „Przesłanie dla podróżnych” (VII-VIII 1996)
    „Przesłanie dla podróżnych” (VII-VIII 1996)
  • „Otwieranie obecności” (VIII – 1996)
    „Otwieranie obecności” (VIII – 1996)
  • „Układanie kamyków” (IX-2001)
    „Układanie kamyków” (IX-2001)
  • „...i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd pochodzi i dokąd zmierza” (V-VI-2002)
    „...i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd pochodzi i dokąd zmierza” (V-VI-2002)
  • bez tytułu (IX -2002)
    bez tytułu (IX -2002)
  • „Domniemana przestrzeń” (2009)
    „Domniemana przestrzeń” (2009)
  • „Zasłona” (2015)
    „Zasłona” (2015)
  • Anioł 1 dnia (wersja 2)
    Anioł 1 dnia (wersja 2)
  • Anioł 29 dnia.
    Anioł 29 dnia.
  • Anioł 114 dnia.
    Anioł 114 dnia.
  • Anioł 116 dnia.
    Anioł 116 dnia.
  • Anioł 165 dnia.
    Anioł 165 dnia.
  • Anioł 168 dnia.
    Anioł 168 dnia.
  • Anioł 169 dnia.
    Anioł 169 dnia.
  • Anioł 197 dnia.
    Anioł 197 dnia.
  • Anioł 229 dnia.
    Anioł 229 dnia.
  • Anioł 254 dnia.
    Anioł 254 dnia.
  • Anioł 279 dnia.
    Anioł 279 dnia.
  • Anioł 314 dnia.
    Anioł 314 dnia.
  • Anioł 325 dnia.
    Anioł 325 dnia.
  • Anioł 362 dnia.
    Anioł 362 dnia.

Wyróżnienia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Jest stypendystą miasta Düsseldorf (1985) i Ministerstwa Kultury i Sztuki (1990) oraz Prezydenta Miasta Bydgoszczy (1998). Otrzymał m.in. Nagrodę Kogi Gdańskiej (1984), Nagrodę Faktów (1988), Medal za Twórczy Wkład w Kulturę Chrześcijańską (2002), Medal Prezydenta Miasta za szczególne zasługi dla Bydgoszczy (2004), Bydgoską Nagrodę Strzała Łuczniczki za wydanie Książki Roku (2005, 2007 i 2009), Nagrodę Ryszarda Milczewskiego-Bruno Gaśnica terenowa (2007). W 2015 roku Jacek Soliński został odznaczony odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[7], w 2018 roku Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości, w 2019 roku otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8][9][10], w 2021 roku nagrodę „Honorowy Świadek Koronny Polskiej Kultury”[11][12][13], w 2023 roku Medal Kazimierza Wielkiego[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Poeci i artyści z regionu na Europejskim Festiwalu Poezji [online], e-krajna.pl [dostęp 2017-09-21].
  2. ↑ Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego w Bydgoszczy – Galeria Autorska i przyjaciele w Czechach [online], www.autorska.pl [dostęp 2017-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16].
  3. ↑ Jacek Soliński, Kwartalnik Artystyczny Pomorza i Kujaw - 3/94, marzec 1994.
  4. ↑ Topos - Spis treści Topos 155 [online], topos.com.pl [dostęp 2022-01-13].
  5. ↑ Święty Jan Paweł II – czyli nieprzemijające twórcze wyzwanie [online], issuu [dostęp 2022-01-13].
  6. ↑ Polski Magazyn w UK (6-7/2020) by PolskiMagazynUK - Issuu [online], issuu.com [dostęp 2022-01-13] (ang.).
  7. ↑ informacja o odznaczeniu medalem. bydgoszcz24.pl. [dostęp 2016-11-11].
  8. ↑ MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online] [dostęp 2020-01-03] (pol.).
  9. ↑ Medale Gloria Artis w 101 rocznicę odzyskania Niepodległości [online], Polski Magazyn w UK, 11 listopada 2019 [dostęp 2019-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16] (pol.).
  10. ↑ Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego świętuje jubileusz 40-lecia działalności [online], bydgoszcz24.pl [dostęp 2020-07-17] (pol.).
  11. ↑ "Honorowy Świadek Koronny Polskiej Kultury": Jan Kaja i Jacek Soliński [online], KPCK [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  12. ↑ Tygodnik Bydgoski, Kaja i Soliński zostaną wyróżnieni dyplomem „Honorowego Świadka Koronnego Polskiej Kultury” [online], tygodnikbydgoski.pl [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  13. ↑ Bydgoscy galernicy "Honorowymi Świadkami Koronnymi Polskiej Kultury” [online], bydgoszcz24.pl [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  14. ↑ Telewizja Polska S.A, Bydgoszcz kończy 677 lat. Zasłużeni obywatele nagrodzeni [online], bydgoszcz.tvp.pl [dostęp 2023-05-02] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]