Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Zespoły | |
Wigmore Ensemble, London Baroque Ensemble, Prometheus Ensemble, London Wind Soloists | |
Odznaczenia | |
Jack Brymer (ur. 27 stycznia 1915 w South Shields[1][2], zm. 15 września 2003 w Oxted) – brytyjski klarnecista i pedagog.
Ukończył studia na Uniwersytecie Londyńskim[1][2]. W czasie II wojny światowej służył w RAF[2]. Był pierwszym klarnecistą Royal Philharmonic Orchestra (1947–1963), BBC Symphony Orchestra (1963–1972) i London Symphony Orchestra (1972–1986)[1][2][3]. Był współzałożycielem i klarnecistą zespołów Wigmore Ensemble, London Baroque Ensemble i Prometheus Ensemble, kierował też zespołem London Wind Soloists[1][2]. Wykładał w Royal College of Music w Londynie (1950–1959), Royal Military School of Music (1969–1973) i Guildhall School of Music and Drama (od 1981)[2]. Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego (1960)[2].
W jego repertuarze znajdowały się utwory m.in. J.S. Bacha, Haydna, W.A. Mozarta i Beethovena[2]. Występował z wieloma orkiestrami, a także jako solista, wykonując również repertuar jazzowy[3]. Opublikował prace The Clarinet (1976) i In the Orchestra (1987) oraz autobiografię From Where I Sit (1979)[1][2][3].