Jackson Osei Bonsu

Jackson Osei Bonsu
Pseudonim

Sugar

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1981
Ghana

Obywatelstwo

Belgia

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekkośrednia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

51

Zwycięstwa

43

Przez nokauty

29

Porażki

7

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 28.06.2013.

Jackson Osei Bonsu (ur. 3 marca 1981 roku) – belgijski bokser wagi junior średniej. Były Mistrz Europy kategorii półśredniej.

Początki kariery zawodowej

[edytuj | edytuj kod]

27 października 2001 roku, w wieku 20 lat, Jackson Osei Bonsu w swoim zawodowym debiucie, pokonał w pierwszej rundzie przez nokaut Dominique'a Van der Steene'a.

25 grudnia 2002 Bonsu w swojej ósmej zawodowej walce poniósł pierwszą porażkę. W dziesiątej rundzie przegrał przez techniczny nokaut z Abdelem Mehidi. Stawką pojedynku był zawodowy tytuł Mistrza Belgii w kategorii półśredniej.

1 listopada 2003 Jackson Osei Bonsu zdobył tytuł Mistrza Belgii w kategorii półśredniej, pokonując w ósmej rundzie, przez nokaut Davida Sarraillea.

22 lutego 2005 Bonsu znokautował w piątej rundzie Mikhaiła Kriwolapowa, zdobywając Mistrzostwo Świata federacji IBC, w kategorii półśredniej.

Tytuł Mistrza Europy

[edytuj | edytuj kod]

25 lutego 2007 Belg zdobył wakujący pas Mistrza Europy, federacji EBU, zwyciężając w ósmej rundzie przez nokaut Nordine'a Mouchiego[1].

17 września 2008 Jackson Osei Bonsu, w swojej piątej obronie tytułu Mistrza Europy federacji EBU, zmierzył się z Rafałem Jackiewiczem. Po dwunastu rundach sędziowie wypunktowali jednogłośnie zwycięstwo Polaka, stosunkiem 112:116, 110:117 i 113:114. W siódmej rundzie Bonsu zaliczył nokdaun[2].

Pojedynek o Mistrzostwo Świata WBC

[edytuj | edytuj kod]

20 grudnia 2008 Bonsu pokonał w dwunastorundowym pojedynku Carlos Manuel Baldomir, decyzją większości dwa do remisu (114:113, 114:112 na korzyść Belga oraz 113:113). Pojedynek miał status oficjalnego eliminatora do walki z Selçukiem Aydınem o tytuł Mistrza Świata federacji WBC[3][4].

11 lipca 2009 Jackson Osei Bonsu przegrał w dziewiątej rundzie, przez nokaut, z Selçukiem Aydınem w pojedynku o tytuł Mistrza Świata federacji WBC oraz wakujący tytuł Mistrza Europy EBU[5][6].

Dalsza kariera

[edytuj | edytuj kod]

28 maja 2012 Bonsu znokautował w czwartej rundzie Sebastiana Skrzypczyńskiego[7].

21 września 2012 Bonsu zdobył wakujący tytuł Mistrza Unii Europejskiej, federacji EBU, w kategorii lekkośredniej, pokonując po dwunastu rundach, jednogłośnie na punkty Jimmy'ego Colasa[8].

8 grudnia 2012 Jackson Osei Bonsu przegrał po dziesięciorundowej walce z Damianem Jonakiem, stosunkiem punktowym 91:99, 90:98 oraz 90:99. Był to 50 pojedynek Belga na zawodowym ringu[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Mouchi vs Bonsu I. boxrec.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  2. ↑ Jackson Osei Bonsu vs. Rafal Jackiewicz. boxrec.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  3. ↑ Carlos Manuel Baldomir vs. Jackson Osei Bonsu. boxrec.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  4. ↑ Bonsu outlasts Baldomir in Belgium for Top WBC Spot. saddboxing.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  5. ↑ Aydin KOs Bonsu!. boxnews.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  6. ↑ Selcuk Aydin vs. Jackson Osei Bonsu. boxrec.com. [dostęp 2012-12-09]. (ang.).
  7. ↑ Bonsu znokautował Skrzypczyńskiego. bokser.org. [dostęp 2012-12-09]. (pol.).
  8. ↑ Bonsu mistrzem Unii Europejskiej. ringpolska.pl. [dostęp 2012-12-08]. (pol.).
  9. ↑ Jonak pokonał Bonsu po walce roku 2012 na naszym podwórku. bokser.org. [dostęp 2012-12-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]