Jaglice
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
110[2] |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
78-630[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ZWA |
| SIMC |
0525435 |
Położenie na mapie gminy Człopa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wałeckiego  | |
 53°04′25″N 16°12′23″E/53,073611 16,206389[1]
| |
Jaglice (pol. hist. Gogolice[4]) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Człopa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona w dokumencie z 1448 pod nazwą Gogolicze, 1557 Gogolcza, 1565 Gogulcz, 1574 Gawelicz, 1581 Gogolcze, 1595 Jagelitz, 1944 Jaglitz[4].
Miejscowość była własnością szlachecką leżącą w dobrach Człopa i należała do lokalnej szlachty wielkopolskiej. W 1448 podkomorzy poznański Jan z Czarnkowa sprzedał podsędkowi poznańskiemu Dobrogostowi z Kolna wieś Goglicze, czyli obecne Jaglice; za 400 grzywien. W 1557 Piotr Czarnkowski syn Macieja w działach z braćmi otrzymał m.in. połowę Jaglic. W 1560 Wojciech Sędziwój Czarnkowski odstąpił Jerzemu Wedelskiemu z Frydlandu (obecnie Mirosławiec) połowę miasta Człopa oraz połowy wsi opustoszałych, w tym m.in. Jaglic, za 4000 talarów w srebrze z zastrzeżeniem prawa odkupu. W 1565 Wojciech Czarnkowski posiadał połowę dóbr Czarnków oraz połowę dóbr Człopa, w tym m.in. Jaglice. W 1574 sprzedał on swoje części tych miejscowości Wedigerowi von Osten. W 1581 Jadwiga Czarnkowska wdowa po Wojciechu Sędziwoju odnotowana została w regestach podatkowych jako płatnik podatków w Jaglicach od jednego łana sołeckiego, 17 kawałków roli, a także od 5 zagrodników, pastucha i 15 owiec[4].
W 1581 wieś leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[4].
Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze pruskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]
W Jaglicach rośnie jedna z najgrubszych lip szerokolistnych w kraju – zwana „Dobrosławą”. To drzewo o obwodzie pnia 821 cm i wysokości 23 m, z koroną o szerokości 22 × 20 m (pomiary z 2011 roku)[5]. Wiek jest szacowany na około 370 lat (w 2016)[5].
We wsi znajduje się kościół filialny pod wezwaniem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, podlegający parafii z Człopy. Wybudowany został pod koniec XIX wieku, do 1945 roku służył ewangelickim mieszkańcom. W okresie powojennym radzieccy wyzwoliciele wykorzystywali budynek jako stajnię i magazyn. Od 1947 roku kościół funkcjonuje jako świątynia katolicka. W kościele znajduje się także najmniejszy obszar chroniony w ramach sieci Natura 2000. Jest to jedna z większych kolonii nietoperza nocka dużego w północnej Polsce, zlokalizowana na strychu świątyni.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43182
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 369 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d Chmielewski 1987 ↓, s. 513.
- ↑ a b Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s. 372–373.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. I (A – H), zeszyt 3, hasło „Gogolice”. Wrocław: Ossolineum, 1987, s. 513.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jaglice jako Gogolice w „Słowniku historyczno-geograficznym województwa poznańskiego w średniowieczu”
- Jaglice, albo jak dawniej pisano ''Guglicze'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 369.
- ↑ Natura 2000 a turystyka | Katalog obszarów Natura 2000 [online], obszary.natura2000.org.pl [dostęp 2017-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-06].